ورینداوان یک شهر مقدس در هندوستان است که بسیاری از زنان بیوه هند را در خود جای داده است. زنان بیوه برای فرار از زندگی طاقت فرسا پس از آنکه خانواده های شان آن ها را به حال خود رها می کنند به آنجا پناه برده و در آن زندگی می کنند.
در شهر ورینداوان بیش از ۴۰۰۰ معبد وجود دارد. گفته می شود نزدیک به نیمی از جمعیت این شهر ۶۰ هزارنفری را زنان بیوه تشکیل می دهند. ورینداوان در واقع مکانی برای زنان فراموش شده است که پس از مرگ همسرانشان بی پناه و فقیر مانده اند. بر اساس باوری خرافی در هند برخی معتقدند بیوه ها بدبختی بار می آورند و آن ها را در مردن شوهران شان مقصر می دانند؛ به همین خاطر زندگی بسیاری از این بیوه ها به فقر و تنگدستی می انجامد.
“پراواتی” زنی ۷۰ ساله که با عصای چوبی حرکت می کند پس از آنکه خانواده اش او را رها کرد، به ورینداوان آمد. او با اندوه می گوید: «وقتیکه شوهرم مرد، مرا از خانه بیرون انداختند. اعضای خانواده فکر می کردند که شاید من سبب این بدبختی بوده باشم. قسمت و تقدیر مرا به اینجا آورد و من می خواهم در این شهر مقدس بمیرم»
