کردستان یکی دیگر از شهر های بهاری ایران است.یکی از مکان های خوب برای سفر های بهاری کردستان است؛ سرزمین شقایق های وحشی. اردیبهشت و خرداد ماه گل های سرخ فراوانی در کنار جاده ها و دامنه دشت های کردستان می رویند و سرخی آنها در پس زمینه سبز علفزارها هر بیننده ای راجذب خود می کند.
روستای اورامان تخت در ۶۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مریوان و ۱۷۰ کیلومتری مرکز استان(سنندج) واقع است. این روستا از طریق شهرهای سنندج، مریوان، سروآباد، نوسود و پاوه قابل دسترس است.
در سفر به کردستان نه تنها می توانید از شهرهای مرزی این استان خرید کنید و سری به شهر مریوان بزنید بلکه می توانید به کنار دریاچه زیبای زریوار در مریوان هم بروید و حتی در هتلی که مشرف به این دریاچه است اقامت کنید. رستوران این هتل که در طبقه آخر واقع است به طور کامل مشرف به این دریاچه است و پنجره های بزرگ این رستوران به شما این امکان را می دهد که به راحتی منظره دریاچه را تماشا کنید.
اقامت در هتل سنگی اورامان تخت
اگر دوست دارید سفرتان به کردستان کمی متفاوت تر باشد می توانید به روستای اورامان تخت هم سری بزنید. در این روستای کوهستانی هتلی سنگی قرار دارد که می توانید در آن اقامت کنید. روستای اورامان تخت معماری زیبا و منحصر به فردی دارد. خانه های پلکانی این روستای کوهستانی به سبک خانه های ماسوله در شیبی تند ساخته شده اند. در این روستا خود را در دل کوه ها احساس خواهید کرد. رودخانه سیروان از دره های عمیق این ناحیه عبور می کند و به خاک عراق می رود.
این روستای زیبا در بهار و تابستان بسیار مجذوب کننده است و به همین دلیل گردشگران زیادی به آنجا می روند اما در فصل زمستان به دلیل سردی بیش از حد و برف گیر بودن کمتر گردشگری به آنجا می رود.
مقبره ای مقدس و تاریخی
اگر به این روستا سفر کردید حتما از مقبره پیر شالیار هم دیدن کنید. پیر شالیار یکی از روحانیون بزرگ این منطقه بوده است که مردم روستا به او احترام بسیار زیادی قابل هستند و هر ساله دوبار مراسم آیینی خاصی در کنار این مقبره مقدس برگزار می کنند، مراسمی که برخی از مورخان قدمت آن را حدود هزار سال می دانند.
این مراسم تحت عنوان مراسم پیر شالیار در اردیبهشت ماه و بهمن ماه برگزار می شود. در روزهایی که این مراسم برگزار می شود هر روز بعد از ناهار، مردها در پشت بام های وسیع یکی از منازل به رقص های گروهی عرفانی می پردازند.
روز آخر مراسم هم نان و ماست تهیه کرده و به صورت گروهی به سوی آرامگاه پیر شالیار می روند و به محض ورود به محوطه باز آرامگاه کفش هایشان را از پا در آورده و با پای برهنه زمین را می بوسند و به زیارت می پردازند. همچنین دستمال هایی را برای گرفتن حاجت به دیوارها و درخت های محوطه آرامگاه می آویزند و سپس نان و ماست می خورند. آنها معتقدند خوردن نان و ماست در روز آخر مراسم در کنار آرامگاه، تبرک است و باعث درمان بیماری ها می شود.
گیوه و لباس کردی سوغاتی ببرید
گیوه، فرنجی، نمد، قاشق و چنگال چوبی، شانه، جاجیم، سبد و حتی لباس محلی کردی از جمله سوغاتی هایی هستند که می توانید از این روستا بخرید. این لباس ها را زنان روستا دوخته اند و نمونه آن را می توانید تن همه مردم روستا مشاهده کنید.