امروزه استفاده از لباس‌های محلی و سنتی در بسیاری از نقاط ایران از جمله استان آذربایجان‌شرقی منسوخ شده و مردم از لباس‌های معمول شهرهای بزرگ استفاده می‌کنند ولی در برخی از مناطق استان چون: میان عشایر کوچ نشین و میان روستاییان استان آذربایجان‌شرقی استفاده از لباس‌های محلی توسط مردان و زنان عمومیت دارد. شرایط جغرافیایی، محیط زیست و آب و هوا، سبک زندگی، شرایط اجتماعی و اقتصادی، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و همچنین مذهب و آداب و رسوم جوامع مختلف از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر لباس‌های محلی جوامع مختلف است. لباس‌های محلی ایل شاهسون و ارسباران یکی ازمهم‌ترین جاذبه‌های فرهنگی این ایل به شمار می‌آیند.
لباس محلی آذربایجانی بسیار زیبا و اصیل هستند و نشان‌دهنده ویژگی‌های هنری، تاریخی، قومی و خلاقیت‌هایی است که در داخل لباس منعکس می‌شود. برش و دوخت لباس‌های زنانه برازنده آنهاست و با گلدوزی‌های زیبا و نوارهای طلایی تزئین شده است. لباس‌های محلی زنانه از ابریشم و مخمل دوخته می‌شود. سبک پوشش زنان آذری وضعیت تاهل و سن آنها را نشان می‌دهد. پوشش یک دختر جوان به طور قابل توجهی از یک زن متاهل متفاوت است. لباس‌های مردانه نیز بسیار اصیل هستند که به نوعی شجاعت آنها را جلوه می‌دهند زیرا این لباس‌های محلی بیش از اندازه تنگ نیستند که آنها را از انجام حرکات تند و سریع محدود کنند.
لباس زنان و مردان به سه بخش سرپوش، تن‌پوش و پاپوش تقسیم می‌شود؛ عرقچین، روسری کلافه‌ای، شال و چارقد، چالما – شاماخی(سربند)، چپی(روسری)، آلاچارشاب(چادر رنگی)، اوربند(روبند) و چادرا(چادر) متداول‌ترین سرپوش‌های زنان روستایی و عشایر آذربایجان‌شرقی را تشکیل می‌دهد. کوینک (پیراهنی بلند با یقه گرد)، دُن (نوعی پیراهن)، تومان (دامن بلند)، شلته یا دیزلیک (دامن کوتاه)، جلیقا(جلیقه)، یل (نوعی کت با پارچه مخمل و ترمه)، خود(کت معمولی)، جان کوینک(شامل تمام البسه کاموایی که روی پیراهن به تن می‌کنند) و ترکوینکی (زیرپوش) نیز از تن پوش‌های زنانه به شمار می‌روند. پاپوش‌های زنانه نیز دارای انواع مختلفی همچون جوراب، گالش(کفش بدون پاشنه)، چاروق، قوندارا (نوعی کفش چرمی)، قیرمیزی باشماق (پاپوشی همچون دمپایی) و تک گون(کفش جشن و عروسی) بوده‌اند. لب چین یا دولاما (نوعی چکمه مخصوص چارواردارها)، تک گون، گلاسه باشماخ، چاروق و چوست نیز انواع پاپوش‌های مردان عشایری و روستایی آذربایجان‌شرقی تا گذشته‌های نه چندان دور بودند.
