ارسباران ناحیه کوهستانی و جنگلی در شمال استان آذربایجان شرقی است، که از شمال کوه قوشاداغ در جنوب اهر تا رود ارس گسترده است. منطقه حفاظت شدهی ارسباران نهمین ذخیرهگاه زیستکره در ایران است که با وسعت بیش از ۱۲ هزار هکتار در کنارههای رود ارس در شهرستان کلیبر واقع شده است. ارسباران صرف نظر از جاذبههای شکارگاهی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، به دلیل وجود گونههای گیاهی و جانوری کمیاب، چشماندازهای بکر و وسیع و شکنندگی و آسیبپذیری بالای خود در سال ۱۳۵۰ شمسی ابتدا به عنوان منطقه ممنوعه و سپس منطقه حفاظتشده معرفی و تحت مدیریت سازمان حفاظت محیطزیست قرار گرفته است. این جنگلها در سال ۱۳۵۴ نیز از طرف یونسکو عنوان “ذخیرهگاه زیستکره” را دریافت کرد و به عنوان فسیل زنده معروف شد.
در پارک ملی ارسباران ۲۱۵ گونه پرنده، ۲۹ گونه خزنده، ۵ گونه دوزیست، ۴۸ گونه پستاندار (نظیر کل و بز، گراز، خرس قهوهای، گرگ، «وشق» (سیاهگوش) و «پلنگ») و ۱۷ گونه ماهی شناخته شده است. از گونههای پرندگان بومی ارسباران میتوان به «قره خروس قفقازی»، کبک، دراج و قرقاول و انواع پرندگان شکاری و تعداد بیشماری پرندگان آبزی و خشکیزی اشاره کرد. در این میان جنگلهای بلوط «ممرز» به همراه گونههایی چون «کیکم»، «سماق»، «زرشک»، «انار وحشی»، سیب و گلابی وحشی، تمشک و زغالاخته معرف مناطق جنگلی متراکم با اقلیم مرطوب، حکایت از غنای جنگلی این منطقه میکنند. میوه جنگلی قرهقات نیز در جنگلهای ارسباران به وفور یافت میشود. دره مکیدی، جنگلهای آینالو و قلعه بابک از مهمترین جاذبههای ارسباران با پتانسیل بالای اکوتوریسم هستند. این سه جاذبه در مجاورت جاده کلیبر به عاشقلو واقع شده است.