گردشگری امروزه یک پای ثابت توسعه جهانیست. با توجه به انواع مختلفی که گردشگری دارد هر کشور و منطقه ای می تواند با توجه به پتانسیل های درونی خود در بخشی یا بخش هایی از گردشگری اقدامات توسعه ای انجام دهد و راه را برای ورود ثروت جهانی باز کند.
گردشگری ورزشی یکی از انواع توریسم می باشد که بسیاری از کشورهای فعال در مسیر گردشگری از این راه درآمدزایی بالایی دارند. این در حالی است که توریسم ورزشی در طبقه گردشگری وقایع و برهه ای قرار می گیرد.
با توجه به اینکه گردشگری ورزشی ارتباط مستقیمی با زیرساخت های ورزشی هر کشوری دارد نیازمند برنامه ریزی مناسب و مدیریت توانمند می باشد.
میزبانی رویداد های ورزشی بین المللی به قدری بر اقتصاد کشور ها تاثیر گذار است که رقابت بر سر تصاحب امتیاز میزبانی تورنمنت ها و رویداد های ورزشی بسیار تنگاتنگ است.
از دید بازاریابی گردشگری یکی از مهمترین درگاه های معرفی پتانسیل های گردشگری و جذب گردشگران گردشگری رویدادی از جمله ورزشی می باشد.
گردشگری ورزشی در ایران مانند بسیاری از بخش های گردشگری مغفول واقع شده است این در حالی ست که این کشور به دلیل وسعت و همچنین دارا بودن آب و هوای مختلف در طول سال و در دوره ی زمانی ثابتی از سال ظرفیت برگزاری طیف وسیعی از رشته های ورزشی را داراست. برای مثال در فصل زمستان می توان هم زمان هم تجربه اسکی در ارتفاعات غربی و شمال غربی ایران را تجربه کرد و هم می توان در مناطق کویری ورزش های مرتبط با صحرا را برگزار کرد این در حالی است که در همان بازه زمانی سواحل خلیج فارس در بهترین شرایط پذیرایی از گردشگران دریا و شن و آفتاب قرار دارد که مشتاق ورزش های آبی هستند.
کویر ، آبهای خروشان، کوه های متنوع از لحاظ زمین شناسی، دریا، جنگل و کوهستان های برفی همگی سرمایه های ایران برای گردشگری ورزشی می باشند.
با توجه به محدودیت های ایران در برگزاری تورنمنت های جهانی به دلیل موازین شرعی و همچنین عدم وجود تسهیلات کافی و مدرن نمی توان بر این بخش از گردشگری ورزشی در ایران تاکید کرد که البته این محدودیت ها نیز با مدیریت مناسب و سرمایه گذاری برنامه ریزی شده قابل حل و رسیدگی می باشد.
از سوی دیگر کشور ایران با توجه به غنای فرهنگی و قدمتی که داراست ورزش های بومی و سنتی منحصر به فردی دارد که خود می تواند به عنوان جاذبه فرهنگی و ورزشی به گردشگران معرفی گردد. با الگو گیری از کشور های موفق در این زمینه که با ایجاد مراکز خاص از ورزش های بومی خود توانسته اند مخاطبان را جذب کنند و فرهنگ و نماد های خود را به عنوان جاذبه ها منحصر به فرد ارائه کنند می توان از این ظرفیت غنی در کشور بهرمند گردید.
همچنین تورگردانان می توانند با ارائه تورهای ورزشی مبتنی بر شناسایی بازار و پتانسیل های ورزشی کشور رونق صنعت گردشگری را هموارتر کنند.
توسعه و رونق گردشگری ورزشی کشور از سویی نیازمند برنامه ریزی و سیاست گذاری جهت سرمایه گذاری، آموزش، ایجاد تشهیلات مدرن و مناسب، استفاده از پتانسیل های موجود و حمایت از فعالین این بخش از گردشگرب دارد و از سویی دیگر نیازمند مدیریت و بازاریابی و شناشایی توانیی ها مقاصد و بازارهای هدف همزمان در کنار ایجاد ریشه های فرهنگی و احیا روحیه ورزشی و پهلوانی ایران است.
جای بسی خوشحالیست که در سال های اخیر توجه به گردشگری ورزشی افزایش یافته و نگاه علمی و آکادمیک به آن با برگزاری سمینارها و ایجاد سمپوزیوم گردشگری ورزشی موازی با آن نشان از روند رو به رشد هرچند کند این بخش از گردشگری می باشد.
