غارها یکی از زیبایی ها و شگفتی های طبیعت هستند که در دل کوه ها و یا در لایه های زیرین زمین وجود دارند. تمامی غارهای دنیا به نوعی زیبایی های خاص خود را دارند. یکی از این غارهای زیبا غار ایوب است که بزرگترین دهانه غار آذرین کشور محسوب می شود و از آن به عنوان خمیازه بزرگ تاریخ یاد میکنند.

روایت‌های عجیب زیادی در مورد این غار شگفت انگیز وجود دارد مثلا اعتقاد براین است که حضرت ایوب مدتی در آنجا زندگی نموده که امروزه اثر آن به صورت رد پای آن حضرت برسینه صخره ای غار برجای مانده است.

غار ایوب که نقش زیارتگاهی نیز دارد در دل کوه ایوب ، در جنوب شرقی شهر دهج در استان کرمان با ارتفاع حدود سه هزار و ۲۰۰ متر قرار دارد. منشا این غار گدازه های آتشفشانیست و در بررسی های باستان شناسان،مسکن و محل استقرار انسانها در گذشته بوده است.

 این غار که بزرگترین غار آذرین ایران محسوب می‌شود، یکی از زیباترین دیدگاه‌های طبیعت را در دل کوه ایوب ایجاد کرده است و سالانه تعداد زیادی از گردشگران و پژوهشگران زمین شناسی، از این غار دیدن می‌کنند. همچنین افراد محلی و اهالی شهرهای مجاور براساس اعتقادات مذهبی خود چون این مکان را زمان گذرگاه ایوب پیامبر می دانسته‌اند، نیز به تماشا و دیدار از محل می‌روند.

ویژگی بارز این غار برخورداری از بلندترین سقف و بزرگترین دهانه نسبت به سایر غار های ایران زمین است. همچنین دیگر ویژگی بارز آن ماده ای است که به شکل چکنده از سقف آویزان است که به مومیایی معروف است که در گذشته پادشاهان و اعیان از آن برای ترمیم شکستگی استخوان و دیگر درمان ها استفاده می کردند.

کمی بالاتر در سمت حوضچه جایگاهی هموار و صاف قرار دارد که در مرکز آن چاله کوچک هاونگ مانندی به چشم می خورد که به نام هاونگ یا حوض آرزو معروف است. محلی ها اعتقاد دارند که اگر آرزومندی نیت کرده و قطعه ای سنگ را در داخل آن پرتاب کند، اگر سنگ بعد از برخورد مستقیم به بالا و خارج از هاونگ پرتاب شد، آرزوی نیت شده برآورده خواهد شد.
در سمت جنوب غربی غار در دل دیواره نازکی از صخره سوراخی دایره مانند با قطر کمی وجود دارد که به سوراخ حلال و حرام مشهور است و بازدیدکنندگان سعی می کند با سر و به صورت خوابیده از آن عبور کند.

در بین حوضچه و سوراخ حلال و حرام جایگاههایی برای نشستن و استراحت زائرین خسته است که منزلگاه نامیده می شود.در این مکانها محل استراحت، نماز گذاردن، نهار و شام خوردن است البته در زمانهای نه چندان دور بیشتر برای اتراق شبانه استفاده می شد ولی امروزه این کارکرد منزل گاه رو به تضعیف است امروزه بیشتر برای استراحت کوتاه مدت و عبادات استفاده می شود.
حدود ۱۵۰ متر بالاتر از منزلگاه زیارتگاه و جایگاه بچه مهتابی ها قراردارد در محل زیارتگاه محلی گود شده شبیه به ردپای انسانی با فیزیک بدنی قوی وجود دارد که آن را منتسب به حضرت ایوب می کنند.
در واقع عامل جذب معتقدین به این غار همین مکان است برای رسیدن به جایگاه زیارت نردبان نصب شده که زائر از آن بالا می رود و زیارت می کنند در مقابل آن جایگاهی برای نماز گذاردن است که سه نفر همزمان می توانند در آن نماز بگذارند.
در ارتفاعی پائین تر از این جایگاه در سمت راست محلی است که گفته می شود شبهای جمعه تعدادی کودک که به بچه مهتابی معروفند زمزمه می کنند و افراد حاضر در غار معتقد می توانند بشنوند.

مسیر دسترسی:

شما برای ورود به غار ایوب از دو راه میتوانید وارد این مکان زیارتی یا همان غار بزرگ شوید دهج مرز بین کرمان و یزد محسوب میشود و از سمت یزد ۱۷۰ کیلومتر تا این مکان زیارتی است و از سمت کرمان ۲۸۰ کیلومتر -از سمت یزد بعد از گذر از مهریز و مسجد ابوالفضل و گذر از وسط قله شمش که ۳ کیلومتر بعد از این مکان جاده دهج از جاده بین الملی جدا و تا ۴۰ کیلومتر ادامه دارد که به شهر دهج برسید و از خود شهر تا این مکان ۱۰ کیلومتر میباشد و از سمت کرمان بعد از گذر از رفسنجان انار از دو راه می توانید به دهج بیایید از خود انار به سمت جوزم  که ۵۰ کیلومتر است و از خود جوزم تا دهج ۲۵ کیلومتر است.