در ۵ کیلومتری جاده میانه -تهران یک سه راهی وجود دارد که ابتدای جاده زیبای میانه خلخال است، بعد از طی حدود ۳۰ کیلومتر از این جاده به گردنه زیبای وحیل خواهید رسید، در بالای گردنه قهوه خانه قدیمی به نام “مینا قهوه سی” را مشاهده خواهید کرد که بافت قدیمی خود را حفظ کرده است.
اینجا ابتدای (یا انتهای) دره زیبای وحیل است. این دره دارای آبشارهای زیبا با ارتفاع ۵ الی ۳۰ متر است که اکثر آن ها صعب العبور بوده و فقط با تجهیزات فنی سنگ نوردی دسترسی دارند.
دیواره های اطراف دره در مواقعی که رودخانه کوچک پرآب باشد، مانع عبور از این مسیر می شود. خصوصا در فصل هایی که یخبندان باشد.
در اواسط دره روستای کم جمعیت وحیل بر فراز صخره ها خودنمایی می کند و برخی خانه های این روستا به طور استراتژیکی بر مسیر احاطه دارند.
روبروی روستا صخره های عظیمی با ارتفاع حدود ۴۰ الی ۷۰ متر به نام داش قالاسی وجود دارد که با توجه به نامگذاری آن احتمال وجود قلعه در بالای آن نیز بعید نیست. این دیواره بیشتر ریزشی بوده و در برخی نقاط دارای سنگ های گرانیت سخت هستند که مناسب علاقمندان صخره نوری طبیعی است.
طول دره حدود ۵ کیلومتر است که در انتها به رودخانه قیزیل اوزن می رسد.
دور از دسترس نیست که در آینده ای نه چندان دور این منطقه یکی از مناطق اکوتوریسمی شهرستان میانه باشد.
