تماشای ابرها یکی از بهترین سرگرمی های آخر هفته بهار و تابستان است. در این روزهای بهاری می توانید روی چمن ها دراز کشیده و از قوه تخیل خود استفاده کنید تا تصاویری جالب و باورنکردنی را از ابرها بسازید.
گرایش انسان ها برای دیدن چهره ها و تصاویر در اشیاء تصادفی، پاریدولیا نامیده می شود. پاریدولیا یک پدیده روان‌شناسی است که در آن فرد علایم و یا صداهایی که ادراک می‌کند را به صورت معنادار می‌شناسد. مثال‌های معمولی که در این باره زده می‌شود را می‌توان به دیدن چهره در ابرها، دیدن چهره در ماه و یا شنیدن پیام‌های ناشناخته وقتی نوار و یا صدای ضبط شده برعکس پخش می‌شود. پاریدولیا از دو واژه یونانی درست شده است، «پارا» که به معنی «کنار» یا «همراه» است و «ایدولون» که به معنی تصویر است و در کل، به معنی و مفهوم جانبی یک شکل اشاره دارد.
کارل ساگان، متخصص مشهور فیزیک نجومی، عقیده داشت که انسان‌ها در یک ساز و کار برای بقای بیشتر، به نوعی طراحی شده‌اند که بتوانند از لحظه تولد، چهره انسان‌های دیگر را به راحتی تشخیص دهند. با کمک این مکانیسم، آن‌ها با جزئیات بسیار کم می‌توانند، چهره‌ای را از دور تشخیص بدهند، این مکانیسم آنقدر کارا از آب درآمده که علاوه بر کاربرد اولیه خود حتی می‌تواند از طرح‌های نامفهموم هم چهره دربیاورد. کارل ساگان معتقد بود که شناسایی دوست از دشمن برای انسان‌های ماقبل تاریخ یا حتی انسان‌های مدرن مهم و حیاتی بوده است، طوری که ناتوانی در تمیز دوست از دشمن در کسری از ثانیه، منجر به نیست شدن یک انسان می‌شد، به همین خاطر چرخه تکامل در طی هزاران سال این حس را در مغز ما تقویت کرده اتست.
اگر شما نیز به تماشای ابرها بروید و صحنه ها و اشکال عجیبی را مشاهده کنید، عکسبرداری کرده و با ما به اشتراک بگذارید.
