خوس دوزی تاریخچه ی مشخصی ندارد، اما مسلم است که این هنر در زمان صفویه در بندرعباس و بلوچستان رونق یافته است. بعد از دوره ی صفویه در پیشرفت این سوزن دوزی قدم های موثری برداشته شد و این هنر وجهی تازه یافت. از این هنر برای تزئین، پارچه های توری، روسری و چادرها استفاده می شود. نقوش ستارگان ۶،۸ و ۱۲ پر بیشتر در خوس دوزی استفاده می شود. نوع نخی که در خوس دوزی استفاده می گردد نقره ای یا طلایی رنگ است. در این هنر هنرمند با ذوق و سلیقه ی خویش شروع به سوزن دوزی می کند و طرح ها عموما ساده هستند. در این نوع سوزن دوزی پشت و روی کار به یک شکل است. این دوخت در کردستان و بلوچستان نیز رواج دارد و مورد استفاده قرار می گیرد.
این هنر به کمک نوارهای نقره ای باریک و بر روی پارچه توری ریز بافت تجلی یافته و گاه ستاره هایی فلزی بر روی پارچه می نشانند و ازآن برای تزئین دستار و پوشش های زنانه استفاده می شود. این پارچه ها معمولا به رنگ های سیاه، سفید، سبز و زرشکی وجود دارد و در فروشگاه های صنایع دستی شهرهای جنوب کشور یافت می شود.
