پل بانو صحرا، ساوجبلاغ

پل بانو صحرا ی شهرستان ساوجبلاغ که از دوران صفویه تاکنون باقی مانده است،به شماره ثبت ۱۱۱۰۴ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. پل بانو صحرا در روستای بانو صحرا از توابع دهستان چندار بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ واقع در غرب استان تهران روی رودخانه کردان که از کوه های برغان و ورده سرچشمه می گیرد ,واقع شده است. این پل دارای دو چشمه طاق و دو کنو است که یکی از آنها یعنی دهانه ضلع غربی بزرگ تر از چشمه ضلع شرقی است. خیز این پل به دلیل طغیان نکردن و سیل آسا نبودن رودخانه کم است. این پل تا سال ۱۳۵۳ ساختاری سالم و پابرجا داشته اما در حال حاضر رو به ویرانی گذاشته است. دهانه شرقی آن به طور کامل تخریب شده است و آثار بسیار کمی از پایه جبهه شرقی و پاکار چشمه طاق شرقی پایدارمانده است. ضلع غربی کاملا تخریب شده است، دهانه غربی وضعیت نامناسبی دارد و ترک هایی در طاق دیده می شود.

این پل از سنگ و ملاط ساروج ساخته شده است و با تیرهای چوبی بسیار قطور کلاف بندی و مستحکم شده وروی آن با آجرهای قرمز رنگ به ابعاد ۵٫۲۰٫۲۰ سانتی متر تزیین شده است.
این پل در دوران صفویه در این منطقه ساخته شده و ظاهرا تا دوران قاجار نیز مورد استفاده قرار می گرفته است . اما با تغییر مسیر جاده کارایی خود را به طور کامل از دست داده است و به علت نبود حفاظت های لازم، پایه های آن سست شده و بخش های بسیاری از آن تخریب شده است.
در حال حاضر در مجاورت پل بانوصحرا با شاخصه های معماری صفوی، پل فلزی با پایه های سیمانی احداث شده است که وسایط نقلیه از روی آن عبور و رفت آمد دارند.
پل بانوصحرا علاوه بر تحمل آسیب های جوی، به رغم مشخص بودن نوع کاربری آن در گذشته بارها مورد هجوم حفاران غیر مجاز قرار گرفته است.

کتیبه سنگی کوچکی در پیشانی این پل نصب شده است که اطلاعاتی از جمله تاریخ ساخت یا آخرین مرمت پل روی آن نوشته شده است امابه دلیل فاصله زیاد و نبود امکان دسترسی به این کتیبه امکان خواندن آن وجود ندارد.
علاوه بر این پل بانو صحرا نمونه ای از پل هایی است که با هوش و درایت معمارانه ساخته شده است، ساخت آن اهمیت این منطقه در دوران تاریخی صفویه و قاجاریه را نشان می دهند و زمینه ارتباط میان روستاها و مناطقی با ریشه های تاریخی را مهیا ساخته است.