هر بخش از بازار سنتی تبریز با توجه به کسب و کاری که در آن جریان دارد، به شکل خاصی ساخته شده است و باعث شده تا «راسته بازار»، «سرا»، «تیمچه»، «دالان» و «گذر» به وجود بیایند تا هم کسبه و هم مردم به راحتی و با اطمینان به فعالیت و کسب و کار و خرید و فروش اقدام نمایند.
یکی از ویژگی های بازارهای تاریخی، از جمله بازار تبریز، دسترسی آسان به چیزهایی است که مورد نیاز هستند. به همین دلیل بیشتر بخشهای بازار با اسامی خاصی مثل بازار سماور سازان یا بازار کفاشان مشهور شده اند.
برخی دیگر از بخشهای بازار هم با وجود نامی که به لحاظ کاربری در نگاه اول نامشخص می نماید، به کمک کسبه از تحول و تغییر در امان مانده اند و همچنان با همان نام تاریخی خود شناخته می شوند. مثل سرای امیر که بخش مستقل فروش طلا و جواهرات است یا تیمچه مظفریه که با قالی های دستبافتش شناخته می شود.
تیمچه مظفریه بی شک زیباترین بخش بازار تاریخی تبریز است، تیمچه ای با سقفی بلند، پنجره های کوچک و بزرگ سفید و رنگی در حاشیه ها و وسط سقف و ردیف های منظم حجره هایی که تو را تا سال ۱۳۰۵قمری، تا روزی که حاج شیخ جعفر قزوینی این تیمچه را افتتاح کرد.
تیمچه مظفریه، بخش ویژه خرید، فروش و خدمات طرح و مرمت انواع قالی و تابلو فرش هایی است که گل هایش با سرانگشتان هنرمند قالی بافان تبریز به آب قالی داده شده است؛ و نتیجه اش شده دسته گلهای رنگارنگی در بازار تبریز .
