علی رغم قدمت تاریخی شهر تبریز که به تایید کارشناسان میراث فرهنگی ۳۰۰ خانه تاریخی در آن قرار دارد، عمر بناهای این شهر به سختی به ۲۰۰ سال می رسد. علت این امر وقوع بیش از ۱۱ زلزله مخرب و ویرانگر می باشد که تبریز را در طول هزار سال گذشته بارها با خاک یکسان کرده اند . به همین دلیل از عمارت های تاریخی ، مجلل و با عظمت تبریز از قبیل کاخ غازان خان، مجموعه ربع رشیدی و میدان حسن پادشاه، جز تلی از خاک چیزی باقی نمانده است. در پلاک، هر ماه به بررسی اجمالی یکی از خانه های تاریخی تبریز خواهیم پرداخت. خانه اردوبادی مربوط به دوره پهلوی اولاست و در پلاک ۸۴ خیابان ارتش جنوبی در نزدیکی منطقه باغ شمال شهر تبریز واقع شده است .
این اثر در سال ۱۳۷۸ به‌عنوان یکی ازآثار ملی ایرانبه ثبت رسیده است . وسعت خانه ی اردوبادی تقریباً یک هزار و ۶۰۰ مترمربع می باشد که اعیانی آن در ۳ طبقه بنا شده است . این بنا سازه ای تلفیقی از سنگ و آجر دارد که باعث تمایز نمای بیرونی این خانه از سایر خانه های تاریخی تبریز شده است . این ساختمان در زمان اشغال تبریز به دست روس‌ها در جنگ جهانی دومبه عنوان سفارت عراق استفاده شده است . این بنا در حال حاضر به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب ایران استفاده می شود. به دلیل اینکه تبریز در دوره سلسه ی قاجاریه و در زمان عباس میرزا ولیعهد نشین و دومین مرکز سیاسی کشور بوده است ،از همان دوره همواره مورد توجه سیاست مداران و تجار قرار داشته است . این مساله باعث شده تا بخش عمده ی گنجینه ی اسناد و مدارک تاریخی موجود در مرکز اسناد ملی عمارت اردوبادی مربوط به دوران مشروطه باشد . هرچند ساخت خانه ی اردوبادی به اوایل دوره حکومت رضاخان بر می گردد و در مقایسه با سایر بناهای تاریخی تبریز قدمت قابل توجهی ندارد ، اما از نظر هنر معماری از اهمیت بسیاری برخوردار است . به این دلیل که اغلب خانه های تاریخی شهر تبریز از خشت و آجر ساخته شده اند در حالی که خانه اردوبادی ترکیبی هنرمندانه از آجر و سنگ های ساختمانی می باشد .
