شهر دزفول از گذشته هاى دورادور, روزگار پر فراز و نشیبى را به خود دیده و دورانهاى تلخ و شیرینى را چشیده است. این شهر نیز مانند سایر نقاط کشورمان, آثار و ابنیه اى را از قدیم الایام با خود به ارمغان آورده است؛ از جمله آثارى که قرنهاست با تغییر و تحولات مختلف شکل تقریبى اولیه اش براى ما به یادگار مانده است, پل دزفول میباشد، شهر دزفول هم که معرب “دژ پل” میباشد در حقیقت به سبب وجود همین پل، به این نام موسوم شده است. این پل که قدیمی ترین و باستانی ترین پل جهان می باشد، با گذشت بیش از ۱۰ قرن از ساخت آن همچنان سالم و با دوام محل تردد عابرین و خودروهای سواری است و زینت بخش و مایه افتخار این گوشه از سرزمین مان می باشد.
پل دزفول در سال ۲۶۰ میلادی به دستور شاپور اول ساسانی توسط ۷۰ هزار اسیر رومی دربند ایرانیان احداث شد. این پل دارای ۱۴ دهانه است و آب رودخانه دز از زیر آن عبور می کند. شاپور براى ساختمان این پلها دو هدف اساسى داشت ؛اول اینکه لشکریانش در هر موقع که ضرورت ایجاب مىکند به سهولت بتوانند از رودخانه هاى نامبرده عبور کنند و دیگر اینکه پایه پلها را به صورت بند یا سد بسازند تا در عین حال سطح آب رودخانه را بالا آورده و نهرهاى واقع در سواحل چپ و راست رودخانه را پرآب سازد.اینگونه پلها را می توان ساختمنهاى دوسوده نامید.
پل مزبور از سنگ ساروج و آهک بنا شده و در دوران حکومت عضدالدوله دیلمی، صفویان و پهلوی چندین بار بازسازی شده اما پایه های پل حکایت از دوران ساسانی دارد. به گفته مورخان این پل یک اثر منحصر بفرد تاریخی است که تاکنون توانسته تا این زمان دوام بیاورد.
این پل که در مرکز شهر دزفول قرار دارد شرق و غرب شهر را به هم متصل کرده و راه عبور و مرور شهرهای اندیمشک، شوشتر و دزفول را به هم پیوند داده است.
شایان ذکر است طی ۲سال اخیر به خاطر حفاظت از این اثر مهم باستانی، تردد خودروهای سواری از پل دزفول یک طرفه اعلام شد و امید است با آغاز ساخت پل پنجم دزفول که پایین تر از پل قدیم احداث می شود و بهره برداری از آن، پل قدیم دزفول به طور کامل بسته اعلام شود تا این اثر مهم باستانی همچنان محفوظ بماند.
