مسافرانی که از زنجان به میانه سفر میکنند در مسیر خود و در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر میانه با چشمانداز پلی بسیار زیبا روی رود قزل اوزن روبه رو خواهند شد که حدود ۶۰۰ سال پیش و در دوران پیش از صفویان و مقارن با عصر تیموری ساخته شده است. البته برخی از باستان شناسان، شالوده اولیه این پل را هم مربوط به دوران ساسانیان میدانند.
این پل دارای یک دهانه بزرگ و دو دهانه جانبی کوچک در طرفین است. در طول تاریخ مسافران و جهانگردان بسیاری از این مسیر عبور کرده و به توصیف این پل زیبا پرداخته اند. یکی از مشهورترین این افراد مادام دیولافواست که در دوره قاجاریه به ایران سفر کرد و کل مشاهدات سفر خود به ایران و عراق را در قالب سفرنامهای زیبا به نگارش درآورد.
پروفسور پوپ در کتاب بررسی هنرهای ایران، تاریخ بنای پل را اواخر قرن ۱۵ میلادی (قرن ۱۰ هجری) دانسته و نام معمار آن را حاج عباس بن الحاج محمد بن العباس قزوینی و نام حاکم وقت را محمد روان بن عثمان القزوینی نوشته است.

نکته تاسفبار در مورد این پل، تخریب عمدی آن به وسیله مواد منفجره در زمان حکومت پهلوی و توسط خرابکاران و متمردان محلی است که موجب شد بخش میانی این پل کاملا آسیبدیده و از بین برود، این پل به اندازهای سالم و استوار باقی مانده است که اگر این اتفاق روی نمیداد، هنوز قابل استفاده بود. این موضوع سبب شد اهالی محل، این پل را با نام پل شکسته نیز خطاب کنند.

منبع: ۹۸ia