در گذشته، مردمان سازه ها و ساختمان های مختلفی با انواع کاربری ها مانند خانه ها ، معابد ، زیارتگاه های خدایان ، کاخ شاهان ، دیوارهای بلند دفاع در برابر دشمنان و بسیاری دیگر را احداث می نمودند. برخی از این ساختمان ها وقایع وحشتناکی را تجربه کرده اند و با خاک یکسان شده اند و برخی دیگر ایمنی کافی را نداشته اند در حالی که بسیاری دیگر تا به امروز دست نخورده باقی مانده اند و حتی زیبایی و افتخار خود را حفظ کرده اند. اگر شما عاشق مکانهای تاریخی با معماری سنتی چینی هستید ، ما با افتخار “شهر ممنوعه” Forbidden Cityرا به شما معرفی می کنیم.
“شهر ممنوعه” در حال حاضر به عنوان یک موزه – قلعه شناخته شده که به گفته ی یونسکو بزرگترین مجموعه از ساختمان های چوبی قدیمی حفاظت شده می باشد و در سال ۱۹۸۷ به عنوان “کاخ سلطنتی سلسله های مینگ و چنگ” جزء میراث جهانی ثبت گردیده است. این موزه در حال حاضر یکی از بزرگترین جاذبه های توریستی در جهان به شمار می رود و به طور متوسط در هر سال ۱۲،۸۳۰،۰۰۰ نفر از آن بازدید می کنند.
“شهر ممنوعه” و یا “کاخ ممنوعه” در شهر پکن Beijing واقع شده و مساحتی در حدود ۷۲۰۰۰۰ مترمربع دارد که شامل ۹۸۰ سازه و دقیقا ۸۸۸۶ اتاق است. ساخت این شهر در سال ۱۴۰۶ آغاز شده و ۱۴ سال به طول انجامیده است و تعداد ۲۰۰۰۰۰ کارگر برای ساخت آن مورد نیاز بوده اند. “شهر ممنوعه” به عنوان کاخ سلطنتی و مرکز دولت چین مورد استفاده قرار می گرفته. به همین دلیل ، ورود به این مجموعه ممنوع اعلام شده و نام “شهر ممنوعه” از “زیجین چنگ” “Zijin Cheng”، که به معنی “شهر ممنوعه بنفش” است می آید. رنگ بنفش مربوط می شود به ستاره قطبی که در علم نجوم چینی خانه ی امپراتور خدایان است. “شهر ممنوعه” در اطراف خود توسط دیوارهای بلند ۸ فوتی عمیق و کانال هایی با ۶ متر عمق و ۵۲ متر عرض احاطه شده است که به جهت دفاع در برابر دشمنان مورد استفاده قرار می گرفته است.
دیوارها به شکل مستطیل بوده و در هر چهار طرف دارای دروازه بوده اند. شهر ممنوعه به دو قسمت یا بخش جنوبی (قسمت بیرونی) و بخش شمالی (قسمت داخلی) تقسیم شده است. در بخش جنوبی سالن های تشریفاتی که برای مراسم استفاده می شده قرار دارند و بخش شمالی محل اقامت امپراتور با خانواده اش بوده است. شهر توسط باغ های سلطنتی احاطه شده است که در آن امروز می توان درختان نسبتا قدیمی با عمر بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ سال را یافت.