پل شهرچای، پلی زیبا در ۱۲ کیلومتری جنوب شهر میانه و در مسیر میانه به راه آهن بر روی رودخانه شهر چای قرار گرفته است.
پل شهر چای که در سالیان متوالی به دفعات مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته است، گفته می شود قدمت آن به دوران صفوی برمی گردد اما تاریخ ساخت پل به درستی روشن نیست.
پل شهر چای با طول ۲۶۰ متر، طولانی ترین پل آذربایجان شرقی است. عرض این پل ۸.۹۰ متر بوده و بلندای ۵.۲۵ متری اش پل را از سطح آب شهرچای جدا ساخته است. این پل دارای ۲۳ دهانه و اتاقچه هایی در پایه های آن بوده که درب های ورودی آن بر روی پل قرار دارد و مکانی برای استراحت کاروانیان محسوب می شده است. منافذ بیضی شکل که کار تهویه هوای داخل پل را بر عهده دارند، حالتی دژگونه به پل شهرچای داده اند و دریچه هایی که از بالا به دورن پل راه دارند این حالت را قوت بخشیده اند. پل شهرچای دارای ۲۱ پایه از سنگ های سفید است که به صورت مکعبی تراش خورده اند، بر روی پایه ها هم آب برهای مثلثی شکلی بنا شده اند که در هر دو سوی پل هم شکل اند.
سبک و سیاق معماری و مصالح بکار رفته در آن دقیقا همان چیزی است در سی و سه پل اصفهان مشهود است با یک تفاوت که این پل شکل ساده تری به خود دارد و بر روی رود قرانقو(شهرچای) هم چون نگینی ارزشمند تداعی کننده ی تاریخ درخشان معماری شهرستان میانه است.
این اثر در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شماره ثبت ۸۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
