چلاو دهستانی است بسیار زیبا و سرسبز از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل که در منطقه میانکوهی مرطوب و جنگلی قرار دارد و از ابتدای ورودی دهستان( پُل مَنگُل) تا شهر آمل ۲۵ کیلومتر فاصله دارد. این دهستان از نظر روایتﻫـای مردمی دارای هفت آبادی به نامهای : پاریمه، پاشاکلا، نجار محله، تیار، گنگرج کلا، چمه بن، زرخونی، سنگچال، لهاش، الیمستان و امامزاده قاسم است.
مسیر اصلی ورودی به منطقه چلاو در ۲۵ کیلومتری شهر آمل، از جاده هراز می باشد . این منطقه اصولا یک منطقه ییلاقی نشین برای اهالی آمل و بابل محسوب می شود که عموما در فصل تابستان رونق بسیاری دارد. جمعیت بسیار کمی در تمام طول سال در این منطقه سکونت دایمی دارند که شاید تعداد آنها به کمتر از صد خانوار در کل روستاهای منطقه نرسد.
به دلیل وجود روستای چلاو در دامنه رشته کوههای البرز و جمع شدن ابرهای بارور در دره ، آب و هوای این روستا نسبتا سرد و بارانی و مه آلود است و در اکثر مواقع سال در آن منطقه بارندگی وجود دارد. بارندگی های پیاپی در روستای چلاو و روستاهای اطراف، آنجا را به مناطقی جنگلی و سرسبز با زمینهایی حاصلخیز تبدیل کرده که روح و جان را نوازش میدهد.
این منطقه از جمله مناطق کهن و قدیمی مازندران است که بسیاری از اتفاقات تاریخی و مهم مازندران بنابر شواهد کتب مهم تاریخی در آن به وقوع پیوست.
وجود قلعهﻫـای «دارا و سامان(سام) و قلاپشت و قلاوش و قلاگردن و تیمورقلعه» که امروزه جز نامی از آنها باقی نمانده است و کشف بسیاری از آثار قدیمی از جمله مفرغها و سفالهای دوره تاریخی از زیر خاک و روایتﻫـای مکتوب و مردمی و وجود جای نامهای کهن ایرانی در این گستره، گواه کهن بوم و بر بودن آن است.
چلاو مرکز کیا افراسیاب و اسکندر شیخی چلاوی بود که در مازندران حکومت ﻣﻰکردند و سلسله باوندیه سوم- کینخواریه – را منقرض کردند. از اعقاب آنها کیاحسن چلاوی در فیروزکوه و حوالی سمنان، لهراسب چلاوی در طالقان و سهراب بیک چلاوی در ساوجبلاغ به حکومت پرداختند. میرمراد پاشای چلاوی نیز از سرداران سپاه شاه عباس صفوی بود.
مسیر دسترسی:
مسیر رسیدن به روستای چلاو از مرکز شهرستان آمل به سمت جاده هراز (به سمت استان تهران) ۲۵ کیلومتر بوده که می توان پس از طی این مسافت به واسطه پلی در سمت چپ جاده ( که به پل منگل معروف است) با پشت سر گذاشتن ۱۵ کیلومتر جاده فرعی به منطقه سرسبز چلاو رسید. این روستای از دیدنیهای آمل و از جاذبه های گردشگری مازندران به شمار می آید.
