آتشکده تخت رستم ملارد، یکی از آتشکده‌های مهم در دوران ساسانی بوده است که در ۲۰ کیلومتری شهریار در استان تهران روی کوه تخت رستم در نزدیکی روستای قجر تخت رستم در بخش جوقین جای دارد. این سازه باستانی در دوره ساسانی ساخته شده و در سال ۱۳۱۶ با شماره ۳۰۳ در فهرست آثار ملی جای گرفته است.

کوه مخروطی شکلی از جنس آندزیت و سنگ‌های آتشفشانی است به بلندای ۱۳۱۸ متر که بلندترین کوه در جنوب غربی شهرستان شهریار و جنوب ملارد به شمار می‌رود و در دامنه و نوک قله‌ی این کوه، آثار معماری به صورت تختگاه وجود دارد که با بهره‌گیری از مصالحی مانند سنگ و ملات گچ سنتی ساخته شده است.

آتشکده تخت رستم در دوران ساسانی بنیاد نهاده شد و کاربری آن برای انجام آیین آتش بود که تنها موبدان زرتشتی بدان راه داشته‌اند. این آتشکده از دو تخت‌گاه (سکو) شکل گرفته است که یکی از آنها در قله‌ی کوه و دیگری در ارتفاع پایین‌تر جای دارد. تختگاه یکم که در فضای آزاد جای گرفته است جایگاهی بوده که روی آن آتش می‌افروختند و روی تختگاه دوم آیین‌های دینی انجام می‌گرفته است. در بخش پایین‌تر کوه، نزدیک به ۱۵ متری تختگاه پایین‌تر، سازه‌ای گنبدی‌شکل وجود دارد که می‌تواند جایگاه نگهداری آتش مقدس بوده باشد. این بنا سقفی کوتاه دارد و بلندی نوک گنبد تا کف آن ۲۳۸ سانتی‌متر است و دارای دو دهنه ورودی با طاق‌هایی به شیوه معماری ایران پس از اسلام است.

بر پایه پژوهش آنوبانینی در این آتشکده، آتش در پستوهای میانه جایگاه گرد سنگی روشن بوده است که در شب از دور دیده می‌شده است. در سال‌های گذشته نیز در دامنه خاوری کوه تخت رستم یک جایگاه باستانی در گستره نزدیک به ۱۰ هکتار شناسایی شده است.

[Best_Wordpress_Gallery id=”7″ gal_title=”آتشکده تخت رستم – تهران – شهریار”]