سرویس خبری روزنامه ارک-محققان با آزمایشات سی تی اسکن مجسمه بودا، اسکلت یک راهب واستاد مشهور بودایی را درون آن کشف کردند که پیش از مرگ خود را مومیایی کرده بود .
با کشف اسکلت کامل بدن مومیایی شده‌ی یک انسان در یک مجسمه بودا،نخستین نمونه از انسانی که بدست خود، خودرا مومیایی کرده، کشف شد.
به گزارش چاینا دیلی درجریان بررسی‌های سی تی اسکن و اندوسکوپی از یک مجسمه بودا که ۱۱۰۰ سال قدمت دارد، بدن مومیایی شده ی یک استاد مشهور بودایی به نام لیوکوان درون آن کشف شد.
لیوکوان یک راهب واستاد برجسته مکتب مدیتیشن در آیین بودایی در چین باستان بوده است.
این مجسمه بودا که در موزه درنت هلند نگهداری میشود، اخیرا در یک مرکز پزشکی مورد بررسی قرار گرفت . درجریان این بررسی‌ها کشف شد که درون این مجسمه اسکلت کامل یک انسان قرار دارد.
شواهد آزمایشگاهی همچنین نشان می‌دهد که تمامی ارگان‌های بدن از حفره شکمی حذف و با مواد ناشناخته‌ای همراه با کاغذهایی که حروف چینی برآن‌ها نوشته شده، پر شده‌است.
محققان در موزه درنت می‌گویند که این مجسمه احتمالا کهن‌ترین نمونه بجا مانده از روش خودمومیایی کردن است که درزمان‌های باستان در میان برخی راهبان و استادان بزرگ بودایی درکشور ژاپن رواج داشته است.
طبق همین گزارش زمانی در کشور ژاپن باستان راهبان به میل و اراده خود، با درپیش گرفتن نوعی رژیم غذایی خاص ، خود را پیش از مرگ مومیایی می‌کردند.
روش کار این گونه بود که به مدت ۱۱۰۰ روز تنها از آب، دانه‌های گیاهی و مغزآجیل تغذیه می‌کردند. همچنین طی این مدت نوعی چای مخصوص از ریشه و پوست نوعی درخت کاج و نوعی درخت خاص چینی تهیه می‌کردند که سبب دفع ونابودی کرم های روده و انواع باکتری‌های زنده دربدن می‌شد. این چای دراصل دارای نوعی ماده سمی است که درگذشته اغلب برای لاک زدن انواع کاسه و بشقاب‌های سفالین استفاده می‌شد.
این پاکسازی بعدها مانع از تجزیه بدن فرد می‌شد. گفته میشود که راهب بودایی کشف شده نیز ظاهرا از همین روش و ازاین مواد برای نابودی باکتری‌ها استفاده کرده است. راهبان ژاپنی پس از این که بدنشان طی روزه ۱۱۰۰ روزه کاملا از هرگونه آلودگی و باکتری پاک شد، به اراده خود دریک آرامگاه سنگی مهر و موم شده به انتظار مرگ می‌ماندند.
پس ازگذشت ۱۰۰۰ روز دیگر از مرگ استاد یا راهب، آرامگاه او را باز می‌کردند و بدن مومیایی شده او را با احترام در معبدها دفن می‌کردند. راهبانی هم که بقایایی آنان برجای نمی‌ماند، درهر حال تلاش و کوششان مورد احترام قرار می‌گرفت. جسد او در مجسمه بودا اکنون در موزه تاریخ طبیعی مجارستان است که تا ماه ماه ۲۰۱۵ به نمایش عموم گذاشته می شود.
