درخت حرا که نام علمی آن به حکیم و فیلسوف ایرانی ابو علی سینا (Avicenna Marina) نسبت داده می شود، درختانی در اندازه های ۳ تا ۶ متر با شاخ و برگ سبز روشن هستند درخت حرا آب شورزی است که هنگام مد آب دریا تا گلوگاه در آب فرو می رود. با خاصیت تصفیه ای که در پوست درخت حرا وجود دارد، بخش شیرین آب دریا را جذب و نمک آن را دفع می کند. درخت حرا در حقیقت یک کارخانه آب شیرین کن طبیعی و خدادادی است.
این جنگل‌هاى ماندابى بر روى خاک‌هاى لجنى ناشى از رسوب خاک‌هاى حاصل از فرسایش سواحل رشد یافته‌اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، درختان و بستر لجنى آن‌ها از آب بیرون آمده و به صورت جزایرى پراکنده نمایان مى‌شوند و در واقع مد، تمامى جنگل حرا به زیر آب رفته و ناپدید مى‌شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى‌روید که در مواقع مد دریا به زیر آب بروند. در نقاط مرتفع‌تر بستر دریا از این گونه درخت مشاهده نمى‌شود.
دامداران سنتى جزیرهٔ قشم از برگ این درخت براى تغذیهٔ دام و چهارپایان خود استفاده مى‌کنند. وسعت این جنگل نسبت به گذشته یک روند کاهش را نشان مى‌دهد. براى حفظ تعادل اکوسیستم و به منظور جلوگیرى از انهدام این جنگل‌هاى نادر جهان، در سال ۱۳۵۱ منطقهٔ مزبور حفاظت شده اعلام شده است.در مناطق تحت پوشش حرا که در اصطلاح خور نامیده مى‌شود، عمق آب از ۳ متر تجاوز نمى‌کند و جنس خاک نیز بسیار شور است و بافت سنگین و قلیایى دارد.
املاح موجود در خاک نیز عمدتاً از کلرید سدیم و کلرورهاى سدیم و منیزیم تشکیل شده‌اند. با توجه به کیفیت و جنس خاک تصور مى‌رود که درختان مزبور فقط در چنین شرایطى مى‌توانند رشد و نمو کنند در تنگه خوران، بین جزیره قشم و بخشی از استان هرمزگان ( فاصله بین شمال جزیره قشم و بندر خمیر) جنگل حرا در گستره ای معادل ۲۰۰ کیلومتر مربع پدید آمده است که از تنوع زیستی بالایی برخوردار است. جنگل حرا به دلیل مساعد بودن شرایط اکولوژی، زیستگاهی امن برای پرندگان مهاجر همچون حواصیل بزرگ، اگرت بزرگ، اگرت ساحلی، حواصیل هندی، کفچه نوک تیز، سلیم خاکستری، گیلانشاه، کاکائی و …. از مناطق گرمسیری است.
جنگل حرا زیستگاه مناسبی برای نرم تنان، سخت پوستان و ماهیان پدید آورده است که منبع غذایی مهمی برای ماهیان و پرندگان وحشی هستند. ارتباط میان تولید اولیه بوم سازگان ( اکوسیسم ) حرا و تولید ماهیان ارزشمند و صدف در دیگر نواحی حاره به خوبی مشخص شده است.
بستر مرطوب جنگل حرا ، محل مناسبی برای پرورش مرغان ماهی خوار دریایی و به طور مشخص ماهی خوار دریایی سفید ( اگرات آلبا ) به وجود آورده است و از میان دیگر گونه ها، مرغ باران یا آبچلیک ( کارادریده( در هنگام مهاجرت از میان جنگل حرا عبور می کنند. جنگل حرا در زمستان زیستگاه مناسبی برای تغذیه آبچلیک ها و پلوه ها است. تعداد قابل توجهی از گونه های پرندگان اروپایی – آسیایی( حدود ۴۳ گونه ماهی خوارند) که به آفریقا مهاجرت می کنند. یکی از مسیرهای مهاجرت از جنوب ایران و از میان خلیج فارس در نقطه باریک تنگه هرمز میان جزیره قشم و جزیره ابوموسی عبور می کند. مناطق جزر و مدی حفاظت شده حرا به مثابه سرزمین استراحت و تغذیه پرندگان ماهی خوار و گونه های دیگری از پرندگان مهاجر است.
