زیبایی و رویایی بودن جاده چالوس بر هیچ کس پوشیده نیست. همه ما می دانیم که در این سفر مسیر بسیار زیباتر از مقصد است. در مطلب قبلی به روستاهایی از جاده چالوس اشاره کردیم. در این مطلب نیز می خواهیم تعدادی دیگر از آن ها را برای شما معرفی کنیم.
۱) ملک فالیز: بمعنای سرسبز و جالیزکاری شده است و برای آن که رودخانه مُشرف به‌آن است، این منطقه همیشه سرسبز و خرم است.
۲) حسنکدر (حسنکدره): نامگذاری آن به‌دلیل قرار گرفتن امامزاده حسن در این ده است. شغل اصلی آنها دامداری و کشاورزی است.
۳) سرخ دره (دره سرخ): در این منطقه هم خاک و هم سنگ‌های معدنی، سرخ رنگ است که برای ساختمان‌سازی استخراج و استفاده می‌شود.
۴) گرماب (گرم آب با اب گرم): بیشتر، به پرورش گل می‌پردازند.
۵) میدانک (میدان کوچک): بنائی به شکل برج طغرل واقع در شهرداری است به نظر می‌رسد مربوط به دوره حکومت سلجوقیان باشد. چند خانوار ساکن این آبادیِ نسبتاً کوچک که در ۵۲ کیلومتری کرج قرار دارد، هستند.
۶) گُسیل: با توجه به قرارگرفتن خانه‌های اهالی آن، در دامنه که سراشیبی تندی دارد، انتخاب گسیل برای آن مناسب است. نامهای دیگر آن، کلها رود، گشتاور، گشت نادر است. نام اخیر، برای گردش نادرشاه افشار در این منطقه، به آن نهاده شدهاست.
۷) شیلانک: به معنای زردآلو است. احتمالاً درخت کهن‌سال و بزرگ زردآلو در آن بوده است، در سمت شمالیِ ده سرک قرار دارد.
۸) سرک: قبل از رسیدن به شهرستانک قرار ارد. رودخانه شهرستانک،از میانه آن عبور می‌کند.
۹) شهرستانک: یعنی شهر کوچک؛ همان‌طور که از نامش پیداست، منطقه‌ای بزرگ و آباد است. می‌گویند این ده بزرگ، در زمان پادشاهی قباد از سلسله ساسانی پایه‌گذاری شده است. آب چشمه‌سارهای این منطقه بسیار گواراست.
۱۰) لانیز: این ده کوچک که چند خانوار در آن زندگی می‌کنند، سیل خیز است. همچنین با وجود خانه‌های آن بهش کل لانه یا آشیانه، می‌توان آن را «لاخیز» هم نامید.
۱۱) درده: این آبادی در دره قرار گرفته و می‌توان آن را «در دره» هم نامید که از نظر جغرافیایی با آن هماهنگ‌تر است.
۱۲) همه‌جا: این آبادی در شمال غربی «در دره» قرار دارد و چون از «در دره» وسیع‌تر است، آن را «همه‌جا» می‌نامند.
۱۳) کیاسر: حدود سه کیلومتر از جاده اصلی فاصله دارد.
۱۴) دو خانواری: این آبادی بین رودخانه و جاده اصلی قرار دارد و چون در قدیم دو خانوار در آن زندگی می‌کردند، «دوخانوار» نامیده می‌شود.
۱۵) تکیه سپهسالار: پس از آن که آرامگاه امامزاده ابراهیم ملقب به «سپهسالار» در این ده ساخته شد، «تکیه سپهسالار» نامیده می‌شود. در قسمت شمالی این امامزاده، شکاف نسبتاً بزرگی شبیه درِ ورودی غار است که در فصل تابستان، از این محل مرتباً باد سرد می‌وزد. یک منبع فلزی جلوی آن قرار می‌دهند که آب داخل آن را این باد خنک و سرد کند. غار «یخ مراد» که در «کهنه ده» قرار دارد، به این غار متصل است. در روزگار قدیم که از تاریخ دقیق آن، اطلاعی نداریم، خروسی را از دهانه غار «کهنه‌ده» وارد می‌کنند و پس از مدتی از دهانه «سپهسالار» بیرون می‌اید.
۱۶) آسارا: چون قبل از احداث جاده ماشین‌رو، بر خلاف سایر آبادیها و راه آنها صعب‌العبور بود، راه این منطقه آسان بود، آن را «آسان‌راه» نامیده‌اند.
۱۷) ری زمین: که کنار جاده اصلی و رودخانه قرار دارد و چندان بزرگ نیست.
۱۸) سیرا: از آنجا که اطراف این منطقه را آب جاری فراگرفته است و همچنین به سوی زمینها و باغهای آن جاری است، «سیراب» نامیده می‌شود.
۱۹) ابی‌ذر: به معنای اباد و زرخیز هست و در کنار جاده فرعی و رودخانه، در ۴۳ کیلومتری کرج قرار دارد.
۲۰) آیگان: در مسیر جاده فرعی و ۴۵ کیلومتری کرج قرار دارد.
