در عمق ۸ متری آب های کانکون، مکزیک، مجموعه ای از هنرهای زیر آبی شبیه به یک تمدن منجمد نهفته است و موزه Embodies Hope نامیده می شود. ۵۱۰ مجسمه سنگی ساکن اولین و بزرگ ترین موزه زیر آب جهان می باشد که توسط Jason deCaires Taylor در سال ۲۰۰۹ ساخته شده است. مجسمه ساز بریتانیایی درباره آفرینش این هنر می گوید “من سعی کردم با استفاده از این کار به خسارت های بزرگ موجود در جهان تأکید کرده و نشان دهم که چگونه سیاره آبی ما به طور چشمگیری تغییر پیدا می کند.” این پروژه” تحول بی صدا” (Silent Evolution) نام دارد و هر مجسمه از سیمان دریایی با ph خنثی ساخته شده است. نام برخی از مجسمه ها به طور ویژه پیام تیلور را می رساند. به عنوان مثال، زن غمگینی که خم شده است، “برگشتن ممنوع” (No Turning Back) نام دارد که به تخلیه سریع سواحل مرجانی در دریای کارائیب اشاره دارد. در حالی که زن بالدار به همراه مرجان های طرفدار به عنوان یک فانوس دریایی برای احیاء ایستاده است که “قیامت” (Resurrection) نام دارد.
