بسیاری از هموطنان ما ، به خصوص ساکنین آذربایجان شرقی و غربی منطقه آزاد ارس را برای گذراندن آخر هفته های خود انتخاب می کنند. در مسیر اکثر جاذبه های بنام شهرستان جلفا در کنار پل فلزی راه آهن ، مزار سه شهید بزگوار خودنمایی می کند. تا کنون شده از خود بپرسیم چرا مزار این شهیدان اینجا قرار گرفته است؟ تمامیت ارضی کشورمان به دست چه کسانی حفظ شد؟ چقدر آنها را می شناسیم؟
در زمان جنگ جهانی دوم و در حین هجوم نیروهای روسی به مرزهای ایران سه نفر از مرزبانان ایرانی در مقابل نیروهای مهاجم بر روی این پل مقاومت نموده و از خاک میهنشان دفاع کردند.
شهریور ۱۳۲۰ ، هنگامی که متفقین تصمیم به اشغال ایران می گیرند ، این سه مرزبان وظیفه پاسداری از مرزهای شمالی ایران را در پل فلزی جلفا-نخجوان بر عهده داشته اند. پس از آن که ارتش روس ها برای ورود به خاک ایران به این پل که عملاً تنها و بهترین محل عبور از رود پرخروش ارس در این ناحیه است ، نزدیک می شوند مقاومت دو روزه این سه دلاور آذری آغاز می گردد. این مرزبانان ایرانی با اشراف به پل ، دو روز تمام لشکر تا بن دندان مسلح روسی را زمین گیر می کنند. روس ها نیز که چاره ای جز عبور از همین پل نداشته اند ، نمی توانستند با اسلحه های سنگین به حمله بپردازند و در نهایت نیز با شهادت ژاندارم سرجوخه ملک محمدی ، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری توانستند وارد خاک ایران شوند. مقاومت شجاعانه این سه سرباز تحسین نیروهای مهاجم را برمی انگیزد ، به طوری که جهت ارج نهادن به این مقاومت‌ها ، پیکر این سه مدافع را در محل شهادتشان در کنار خط آهن این پل با تشریفات نظامی ویژه و احترام به خاک سپردند. بر روی سنگ آرامگاه هر سه نوشته شده است ”آرامگاه ژاندارم شهید … ، که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه در مقابل مهاجمین ایستادگی و به شهادت رسیده است.“ بر بالای آرامگاه آنان این بیت شعر نقش بسته است:
هرچند آغشته شد به خون پیرهن ما
شد جامه سربازی ما هم کفن ما
شادیم ز جانبازی خود در شکم خاک
پاینده و جاوید بماند وطن ما
کمتر کسی را میشناسیم فیدل کاسترو یا چگوارا را نشناسد ، البته شناخت قهرمانان بین المللی اشتباه نیست اما چقدر قهرمانان کشور خود را می شناسیم؟ می توان با برگزاری با شکوه سالگرد این سه سرباز عزیز وطن یاد و خاطره ی آنان را زنده نگاه داشت. ناگفته نماند درآمدهای حاصل از جذب گردشگر در این رویدادها هم قابل چشم پوشی نیست، با اندکی فکر و برنامه ریزی می توان اقدامات چند منظوره و بی سابقه در جهت پاسداشت عظمت اسطوره های کشور انجام داد ، که این اقدامات نیازمند آگاهی عمومی و حمایت مسئولین دولتی است.
