به گزارش سرویس خبری ارک – با توجه به آغاز فصل سرما و افت شدید دمای هوا در روزهای پایانی پاییز همچنین با در نظر گرفتن نوع و میزان بارش ها در ارتفاعات استان ، از عموم علاقمندان و کوه نوردانی که در این روزها قصد صعود دارند، خواهشمندیم نکات ایمنی را رعایت کنند تا دچار سانحه نگردند.
باتوجه به بارش برف در ارتفاعات ، احتمال لیزخوردن در مسیر شیب ها افزایش یافته و بارش برف در روزهای اخیر نیز زمینه شیب های تند را ایجاد کرده است.
برای صعود در چنین شرایطی بهتر است کوهنوردان به صورت انفرادی اقدام به صعود نکنند و در صورت این اقدام ضمن اطلاع به نزدیکان خود، از مسیر های معمولی ، قابل دسترس و دارای شیب کم به ارتفاعات بروند. کرمی اظهار داشت: کوهنوردان در شرایط زمستانی هرگز به آفتابی بودن هوا در مقاطع خاص اکتفا نکنند و همیشه لباسهای گرم ، کفش مناسب ، کلاه ، عینک و تغذیه به مقدار کافی همراه داشته باشند.
مطالب زیر توسط انجمن کوهنوردان ایران، از مقاله »سرپرستی و ایمنی در کوه نوردی«در بخش۱۶از کتاب »کوه نوردی آزاد در ارتفاعات«برگزیده و منتشر شده است. مواردی بسیار ساده و ابتدایی، که هنوز بسیاری از افراد از عمل کردن به آنها سر باز زده و موجبات بروز حوادث جبران‌ناپذیر فراهم می‌شود. دانستن این مطالب برای هر کوه نورد در هر سطح و جایگاهی ضروری است:
کوه نوردی ، ورزشی است که با مخاطره همراه است؛ هر چند این خطرها قابل کنترل می باشند. در تقسیم بندی کلی، عوامل خطر آفرین در کوهستان دو دسته اند:
۱- عوامل طبیعی و پدیده های حاکم بر طبیعت
۲- عوامل انسانی
خطرات موجود در طبیعت که کوه نوردان به ناچار با آنها روبرو می شوند را می توان با مطالعه، شناخت و در پیِ آن با تحلیل و بررسی مجموعه ی بی شمار حوادث فاجعه آمیز ناشی از آن ها در گذشته، کنترل کرد. همچنین با افزایش دانش و آگاهی، بالا بردن مهارتها و چیرگی و گسترش تجربه، قدرت قضاوت صحیح و تصمیم گیری درست و به موقع در لحظه های حساس، می شود خطرهای ناشی از عامل انسانی را کاهش داد و از اشتباهات انسانی نیز جلوگیری نمود.
هر کوه نورد و صعودکننده، نیازمند توسعه و گسترش دانش و اطلاعات سرپرستی برای بالاتر بردن سطح ایمنی گروه همراه خود می باشد.
مثلاً ، یک کوه نورد که کلنگ یا تبر یخ خود را به همراه ندارد ( یا به علت عجله آن را در خانه جا گذاشته ، یا اصلاً به همراه بر نداشته ، یا به هر صورت دیگر … ) پس از آن که در سراسر روز ، در مسیری پوشیده از برف نرم ، به آسودگی حرکت کرده است ، حال همان فرد ، به هنگام برگشت و فرود ، در زمان غروب آفتاب ، به منطقه ای پوشیده از برف یخ زده ( باد و آفتاب خورده ) که سفت و محکم شده رسیده ، سقوط کرده و زخمی شده است. چگونه ممکن است که این سانحه را بدبیاری تلقی کرد ؟!
یک سرپرست هوشیار و مطلع ، پیشاپیش ، خطر نهفته در مسیر پیش رو و منطقه را ، گوشزد می کند و به هنگام بدتر شدن هوا گروهی که دارای تجهیزات کافی نیستند ، باز می گرداند .
