شهرستان هریس یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی است که از دو بخش مرکزی و خواجه تشکیل شده‌است. مرکز این شهرستان شهر هریس می‌باشد.
شهرستان هریس از سمت شرق به شهرستان‌های سراب و مشگین‌شهر، از سمت غرب به شهرستان تبریز، از سمت شمال به شهرستان‌های اهر و ورزقان و از سمت جنوب به شهرستان بستان‌آباد محدود شده‌است.
هستهٔ اولیهٔ هریس در نواحی جنوبی مسیل برازین شکل گرفته و بعدها در امتداد محور ارتباطی آن با شهرهای تبریز و اهر گسترش یافته‌است. در این دوران بخش‌های شرقی و غربی شهر از گسترش مطلوب بازمانده‌است؛ ولی در دوران‌های بعد توسعهٔ شهر در تمام جهات و محورهای ارتباطی آن با سایر نقاط بوده‌است.
عامل اصلی گسترش و توسعهٔ شهرنشینی در هریس، موقعیت جغرافیایی آن بوده‌است؛ به گونه‌ای که این شهر در مرکز منطقه و برسر راه روستاها و ییلاق‌های ارتفاعات شمالی آن قرار گرفته و محلهٔ بازار که در مرکز شهر هریس واقع شده نیز نشانگر رونق داد و ستد در زمان‌های گذشته در این شهر است.
از نقاط دیدنی این شهرستان می‌توان به آب معدنی اکوزداغی، امامزاده ابواسحاق، دربند هرزه‌ورز، میدان قلعه‌بوری، چشمهٔ سوقالخان، گورستان مینق، سد پارام، سد ارباطان و روس قلعه‌سی وشهر اباد و زیبا کلوانق اشاره کرد. نیروگاه سیکل ترکیبی هریس نیز از منابع انرژی در این منطقه است.
مرغوبترن و معروفترین فرش روستایی آذربایجان در شهرستان هریس شهرکلوانق بافته می‌شود. در چند سال اخیر جاده جدیدی ۵ کیلومتر بعد از خواجه راه اصلی اهر _ تبریز را به هریس متصل می‌کند. جاده قدیمی نیز کماکان دایر است. فاصله هریس تا تبریز حدود ۶۰ کیلومتر است.
زمین‌های کشاورزی هریس به‌جهت قرارگرفتن در دامنهٔ ارتفاعات و بهره‌مندی از خاک جلگه‌ای، بسیار حاصل‌خیز گشته‌است. ارتفاع این شهر از سطح دریا بین ۱۸۰۰ تا ۱۸۵۰ متر بوده و از این‌جهت به‌عنوان بام آذربایجان شناخته می‌شود.
آب و هوای هریس نیز همچون سایر مناطق استان آذربایجان شرقی از سه توده‌هوا تأثیر پذیرفته و به‌طور کلی نیمه‌خشک سرد محسوب می‌شود. قرارگرفتن این شهر در ارتفاعات کوه‌های قوشه‌داغ و عبور رودخانهٔ تلخه‌رود از نزدیکی آن، بر چگونگی آب و هوای هریس نقش تعیین‌کننده‌ای داشته‌است.
قدیمی‌ترین اشاره به نام هریس مربوط به وقف‌نامهٔ ربع رشیدی و دوران غازان‌خان مغول است که این موضوع نشانگر قدمت و پیشینهٔ تاریخی این شهر است.
