در مالزی بر روی آب‌های زلال دریا، مردمی زندگی می‌کنند که “باجو” نام دارند. مردم باجو به طور شگفت انگیزی در کلبه‌های چوبی روی آب زندگی می کنند و با فروش محصولات دریایی خود به جزیره نشینان در نزدیکی شهر سمپورنا امرار معاش می‌کنند.

مردم باجو مهاجرانی از فیلیپین هستند که در حال حاضر زندگی خود را روی دریا می‌گذرانند. آن‌ها تنها زمان عرضه محصولات خود به خشکی می‌آیند. این مردم مهاجر از زندگی روی خشکی محرومند، بنابراین برای خود کلبه‌هایی از چوب روی دریا ساخته‌اند.

کودکان ۴ ساله در سواحل شرقی صباح سوار بر قایق‌های دست ساز شده و ماهی، هشت پا و خرچنگ دریایی صید می‌کنند. کودکان باجو هیچ فرصتی برای رفتن به مدرسه ندارند.

مردم باجو که به “کوچ نشینان دریایی” یا “عشایر دریایی” نیز معروف هستند، در طول روز به ماهیگیری و دریانوردی می‌پردازند و تا زمانی که هوا روشن است سعی می‌کنند محصولات دریایی خود را بفروشند. منبع اصلی درآمد آن‌ها از فروش ماهی است.

مردم باجو چه جوان و چه پیر، همه مردمی رنگی و شاد هستند و معتقدند که اجداد آن‌ها از یک خانواده سلطنتی بوده است. زنان آن‌ها همیشه لباس‌های رنگی می‌پوشند و اغلب آن‌ها را خود با پارچه‌های سنتی می‌دوزند. عروس و داماد نیز در مراسم عروسی لباس‌های رنگی به تن می‌کنند. یک زن هرچه لباس روشن تر و رنگی تر بپوشد بیشتر مورد توجه و احترام است.

بااینکه مردم باجو در دریا زندگی می‌کنند اما هنوز هم باورهای خود را فراموش نکرده‌اند و زندگی خود را با جشن‌های مذهبی و عبادت زیباتر می کنند. یکی از باورهای باجو که از پیش از اسلام باقی مانده این است که مردم باجو اغلب به دریاهای آزاد رفته و ارواح ناخواسته را به دور از جامعه خود در آب می‌ریزند و خدا را شکر می‌کنند. برخی از آن‌ها نیز مساجدی را برای خود روی آب ساخته‌اند.

بسیاری از مردم با دیدن تصاویر مردم باجو از سبک زندگی منحصر به فرد آن‌ها حیرت زده می‌شوند. با اینکه این سبک زندگی برای بسیاری از مردم به ویژه شهرنشینان جالب است اما این وضعیت زندگی باید ساماندهی شود و کودکان باید در رشته‌های مورد علاقه خود تحصیل کنند.