دریاچه گهر ملقب به نگین زاگرس , دریاچه ای کوهستانی در میان رشته‌کوه اشترانکوه در استان لرستان در ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح دریا واقع شده است.
این دریاچه بخشی از منطقه حفاظت شده اشترانکوه دورود می باشد که سبب نامیدن این دریاچه به نام «نگین اشترانکوه» شده است. گهر سالانه میزبان حدود ۷۰٬۰۰۰ گردشگر می باشد.
دسترسی به این دریاچه بوسیله خودرو از طریق شهر دورود امکان‌پذیر است که نزدیک ترین راه برای دسترسی به این دریاچه میباشد. راه های احداث شده در مسیر دریاچه راه های دسترسی آسان به این دریاچه را محیا کرده است.
محوطه دریاچه گهر پوشیده از درختان بلوط، بید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز، و موی وحشی میباشد که با تلفیق گل‌های لاله واژگون، شقایق، زنبقو لاله وحشی تاج خروسی و اختر منظره ای بی نظیری را ایجاد می کند.
دریاچهٔ گهر و منطقه حفاظت شده اشترانکوه خانه حیوانات متنوع از قبیل بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای،کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک، شاهین، تیهو و آبزیان مانند مارماهی، لاک پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز در این دریاچه می باشد که اگر شانس بیاورید می توانید چند نوع از آنها را در روزهایی که تردد کم است ببینید.
ایزابلالوسی بیشوپ است که در سال ۱۸۹۰ میلادی توانست مدت ۳ماه در این منطقه تحقیق کرده و هزار کیلومتر راهپیمایی کند این دریاچه را با نام دریاچه ایران معرفی کرد.اولین کسی که دریاچه گهر را کشف کرد زمین شناس اتریشی به نام (آ-رودلر) بود که در سال ۱۸۸۸ میلادی موفق شد نام خود را به عنوان کاشف دریاچه گهر در تاریخ ماندگار کند.
در گذشته به دلیل عدم دسترسی آسان به دریاچه نگین زاگرس از خرابی های ناشی از انسان در امان بود اما متاسفانه با ساخت و ساز های غیر قانونی در اطراف دریاچه و ایجاد راه های دسترسی و جلب بیشتر گردشگرام حیات این دریاچه در خطر است.
