پارک دولاویلت  ( Parc de la Villette) در محدوده شمال شرقی پاریس در کنار پارک فن‌آوری و تکنولوژی پاریس واقع شده است . ساخت آن ازسال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ در مکانی که قبلا کشتارگاه بزرگ پاریس و همچنین بازار ملی گوشت بود به طول انجامید.

پارک دولاویلت که در زبان فرانسه دولاوی ای (به معنی بنفشه) میباشد که یک جور فضای زیبا و دلنشین برای کودکان و جوانان و پیرمردان میباشد.

گفته شده یکی از اهداف ساخت این پروژه رونق بخشیدن به شرق پاریس که منطقه ای تهیدست نشین بود می باشد. بافت اطراف آن در گذشته ، بافتی فرسوده بود که به لحاظ اجتماعی طبقات فرودست در آن ساکن بودند. تأثیر قوی ایجاد پارک باعث شده که زمین های اطراف پارک گران تر شوند، بافت بهسازی شود و اکنون مسکن به صورتی به روزتر و مطلوب تر در آن در آمده است .درواقع به عنوان پلی بین شهر و حومه عمل کند و با توسعه ی روز افزون این ناحیه ،لاویلت دیگر در ورودی شهر واقع نبود بلکه یک حلقه ی اتصال بین المللی تجاری و حمل ونقل شد. به عبارت دیگر لاویلت از محیط خارج شهری به محیط شهری تغییر هویت داد.

این پارک سرآغاز معماری دیکانستراکشن است و بی تردید می توان گفت بزرگترین اثرتحقق یافته معماری دیکانستراکشن پارک دولاویلت برنارچومی است.

مهندس معمار این پارک برنارد چومی است که بر اساس نظریات فلسفی ژاک دریدا، فیلسوف الجزایری طراحی شده است و طرحش در سال ۱۹۸۲ در یک مسابقه ی معماری برنده شد. طرح او توجه زیادی را به خود جلب کرد، زیرا این طرح بر پایه یک ایدئولوژی طراحی استوار بود. او به جای طراحی فضایی که باعث آرامش و استراحت افراد شود , فضایی خلق کرد که همیشه بر مخاطب خود اثر گذارد. خود معمار این پارک را یک ناکجاآباد مدرن می داند.جایی که افراد نمی توانند آنرا با هیچ یک از خاطرات خود پیوند زنند.

چومی کوشید نشان دهد که معماری پیچیده می تواند بدون رعایت قواعد سنتی (ترکیب، سلسله مراتب، نظم) سامان یابد ، هدف وی پدید آوردن فراساختی بدون مرکز و بدون سلسله مراتب بود.

در پارک دولاویلت تمامی حواس پنجگانه انسانی تحریک گردیده و تجربه فضایی متفاوتی را خلق می کنند. نوعی واگرایی قدرتمند عناصر طراحی که به یک ساختارسازی فضایی منحصربفرد منتهی می گردد. نمونه ای کامل از مفهوم واقعی “دیکانستراکشن” منطبق بر نظر دریدا در معماری که درعین تعدد و تنوع عناصر طراحی درنهایت به نظمی نامتعارف و جدید می انجامد.

موفقیت پارک نه تنها به دلیل در کنار هم جمع شدن فعالیت هایی فی نفسه جذاب است، بلکه به دلیل “ایدئولوژی علمی زیبایی شناسی” آن و طراحی مبتکرانه و بدیع آن نیز هست.

چومی ساختمان های با اشکال مختلف را در سایت پروژه پخش می کند تا هر کس معنای متناسب با درک خود را برداشت کند . همچنانکه دریدا می گوید : دال را در دشت معنا پخش کنید تا هرکس مدلول خود را از آن برداشت کند .

علاوه بر مرکزیت‌زدایی فضایی، چومی با واسازی و ساخت‌شکنی اصول معماری سنتی کوشید تا زمان و حرکت را که در معماری گذشته نسبت به آن بی‌توجهی شده بود، مورد توجه قرار داد.

این پارک هنرش را مدیون ۳۵ عنصر خارق العاده به نام فولی می باشد .فولی همانطور که از اسمش معلوم است باید احمقانه باشد. ایده معماری فولی ها یاداورگر مکتب کانستر اکتیوسیم است. فولی در لغت به معنای احمق ولی در معماری به نوعی ساختار گفته می شود که تنها پوسته ای از اثر قابل دیدن است بدون آن که شاید فضای داخلی محصور و یا فضایی با کاربری مشخص داشته باشد کار آنها این است که شما را یاد هیچ ساختمان مشابهی نیندازند.

این سازه ها قزمز رنگ و از جنس فلز هستند به جزء این هیچ شباهتی با هم ندارند. این عناصر به خودی خود هیچ عملکردی ندارند و فقط در بعضی نقاط با احجامی مثل کا فه، محل ورزش و بازی … در آمیخته اند که هرکدام که کارکردهای گوناگونی دارند و به شیوه‌ای با هم مرتبط می‌شوند که از مرکزیت یافتن عناصر جلوگیری می‌کند و هر واحد می‌تواند توسعه و گسترش یابد، بدون اینکه به طرح کلان لطمه‌ای وارد کند. به بیان دیگر، متن پارک هنوز باز است و بر خلاف معماری و متن ساختارگرایی، متن طرح تن به تثبیت نمی‌دهد.

دیدن این فولی ها قبل از هر چیز هیجان انگیز است . این فولی ها دارای یک نظم کاملاٌ هندسی هستند ولی برای کسی که به پارک می آید به هیچ وجه قابل درک نیست. به نظر می رسد مخاطب خود را در این پارک با نوعی هرج و مرج مواجه می داند .

مجموعه پارک موجب ایجاد نوعی پویایی و گوناگونی شده است. چینش مجموعه عناصری به گونه ی است که مخاطب به این شکل دیدن آنها عادت ندارد و حضور رنگ‌های جالب توجه به‌ویژه رنگ‌های سرخ برای عناصر فلزی از خصوصیات این مجموعه است.

جذابیت این پارک با فولی تمام نمی شود. در پارک چند پل با سازه ای منحصر به فرد هست البته خبری از تاب و سرسره نیست ولی برای آنها عجیب تر از اینها مهیا شده است ! چندین عنصر معماری عجیب نیز هست , همچون :

گوی آسمان نما:

ساختمان تقریباً کروی شکل بزرگی ( به نام ژئود) ساخته شده از صفحات فلزی، سالن سینما را در خود جای داده است.

باغ آینه
ایا باغ از ۲۸ آینه ایستاده تشکیل شده است . در این باغ فضا های خاص برای بازی کودکان وجود دارد.

باغ بامبو
این باغ ۶ متر پایین تر از سطح باغ است و محل مناسبی برپیاده رویست یه علت منظره های متفاوت و همچنین وجود فواره استوانه ای که صدای جریان آب را در تمام فضای باغ پخش میکند.

باغ اژدها

در این باغ ۸۰ متر باید از یک اژدها بالا رفت تا به صورتش رسید و می توان هم برای دیدن مناظر وهم بازی از آن استفاده کرد.

شهر موسیقی
تشکیل شده از یک سالن همایش. سایت کتابخانه ای در رابطه با موسیقی و رقص است.

و باغ ریگ روان، باغ شبکه ، باغ حرکت ،باغ ترس دروران کودکی ، دوچرخه غول آسا و… از دیگر سازه ها و جذابیت های این پارک هستند.