پل خشتی لنگرود روی رودخانه لنگرود و از خشت و آجر ساخته شده است.این پل، معروفترین بنای تاریخی لنگرود و نماد شهر لنگرود یاد می شود و با نام محلـی «خشته پورد» معروف است.
پل خشتی لنگرود، «فشکالی محله» را به «راه پشته»؛ دو تا از محله‌های بزرگ شهر لنگرود، وصل می‌کند. پل خشتی لنگرود را شخصی به نام حاجی آقا پرد و به دستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته است
این رودخانه از یکی از آبراه‌های سفیدرود سرچشـمه می‌گیرد و کامـلا از مرکز شهر لنگرود می‌گذرد.
پل خشتی لنگرود از آنجا که در مرکز شهر و در جای منـاسبی قرار دارد کماکان از اهـمیت رفت و آمـد خاصی برخوردار است.
این پل به خـاطر جنس مواد به کاررفته و شکل خاص آن، همیشه مورد توجه و اهمیت بوده است.
طول این پل بیشتر از ۳۷ متر و عرض آن ۴٫۵ متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل از سطـح رودخانه ۹٫۷۵ سانتی مترمی باشد و دارای ۲ دهانه فراخ است.
بر اساس اطلاعات کتاب تاریخ خانی تا سال ۹۱۲ هـ . ق در شهرلنگرود، فقط پلی چوبی موجود بود. از این رو ساخت این پل را می توان به زمان حکام کیایی گیلان منسوب دانست. هر چند پاره ای از بومیان ساخت این پل را منطقه به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می دهند که البته سند و مدرک معتبری در این باره در دست نیست؛ اما در کتاب دارالمرز ولایت گیلان نوشتهٔ رابینو ساخت آن را مربوط به دوران صفویه ذکر نموده است.
