گلوگاه در جنوب شرقی دریای مازندران و شمال رشته کوه البرز قرار دارد. برای سفر به این منطقه باید به شرق استان مازندران و شهرستان بهشهر بروید که در واقع جایی در غرب استان گلستان است. این شهر در فاصله ۵کیلومتری از دریا واقع شده است.

گلوگاه را شهر گلاب می نامد و معتقدند «گلو» در نام این شهر اشاره به گلاب دارد. این شهر در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه یا پنجاه هزار نامیده می شد، قرار گرفته و در حقیقت جانشین شهر تاریخی نامیه است که بعد از تمیشه در این منطقه بزرگترین شهر قرن اول هجری بوده است.
در سفر به گلوگاه یکی از مکان‌هایی که باید از آن دیدن کنید، توسکاچشمه است که در قسمت جنوبی این شهر و در بین راه دامغان و دریای آرام گلوگاه قرار دارد. دریای آرام گلوگاه در سمت شمال جاده سنگفرش شاه عباسی در جنوب گلوگاه است که از وسط جنگل عبور می کند.
ظاهرا این شهر بعد از حمله مغول به ایران از بین رفته و مردم آن پراکنده شده اند. آثار خرابه ها، سکه ها و ادوات دیگری که به دست آمده، قدمت این محل را به ۱۲۵۴ سال پیش می رساند.

اکثر اهالی گلوگاه ترک زبان هستند. آنها جزء ایل و طایفه عمرانلو اند و عمده کمی از اهالی این شهر هم به طایفه ای به نام کلبادی ها و عده ای دیگر به طایفه گلو (Golo) می رسند. به جز این ها بقیه اهالی گلوگاه مهاجرند و از جاهای دیگر به این منطقه آمده اند.

در شمال غربی گلوگاه تپه تاریخی گراودین، وجود جر یا خندق کلباد در شرق گلوگاه به فاصله تقریبی ۲ کیلومتر اهمیت این محل را ثابت می کند و در جنوب آن بقایای جاده شاه عباسی قرار گرفته است که از مسیر جنگل های سرسبز، چشمه ها، آبشارها و آبهای معدنی قابل توجه و دیدنی به کوه های شرشری محدود می شود و از نظر تاریخی و باستان شناسی اهمیتی ویژه دارد.

درباره وجه تسمیه گلوگاه دو روایت وجود دارد. اول این که کلمه گلوگاه در زبان فارسی به معنای جای استراتژیک و پر رفت و آمد است که کنترل یافتن بر آن در فنون جنگی بسیار مهم است. و دوم این که از دو کلمه گلو به معنای گلاب و گاه به معنای جایگاه و محل تشکیل شده است. گلوگاه در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه نامیده می شد، واقع شده است و محل گلاب است.