این اثر در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۷۱۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قدمت این پل به دو دوره صفویه و قاجاریه برمی گردد. پل قیزلار دارای پنج چشمه (سه چشمه اصلی و دو چشمه فرعی) است. چشمه های اصلی برای گذر آب رودخانه بوده و چشمه های فرعی برای آبیاری اراضی کشاورزان مورد استفاده قرار می گرفته است که به علت تجمع خاک ناشی از رسوب آب رودخانه بسته شده است . پایه های پل سنگی بوده و خود پل با مصالح سنگی و آجری ساخته شده است . این پل با ابعاد تقریبی ۴۹ متر طول و ۵/۵ متر عرض و ارتفاع ۶ متر و مساحت ۲۵۷ متر مربع، راه ارتباطی ماشینی دو روستای قلی کندی و شیخ بابا شهر ملکان می باشد. این پل از زمان ساخت به عنوان پل ارتباطی مورد استفاده قرارگرفته و به نام پل قلی کندی نیز بین مردم نامیده شده و در تملک وزارت راه وترابری می باشد. متاسفانه قسمت هایی از پل در سال های گذشته به دلیل شایع بودن این مطلب که درون ساختمان آن توسط سازندگان، طلا پنهان شده است؛ توسط عوامل انسانی و قسمتی از آجرهای طاق چشمه های فرعی به دلیل عوامل جوی و طبیعی تخریب شده بود که البته در سال ۱۳۸۳ عملیات مرمت بر روی آن انجام شده است و هم اکنون پل از نظر ایستایی به طور کامل سالم است.
