سعدالدّین محمودبن امین‌الدّین عبدالکریم‌بن یحیی شبستری,معروف به: شیخ محمود شبستری) از عارفان و شاعران سده هشتم هجری,و از مشاهیر آذربایجان و صاحب مثنوی معروف «گلشن راز» است.
شیخ محمود شبستری از مردان عارف و نامی شبستر بوده که در زمان سلطنت شیخ محمد خدابنده و ابو سعید ایلخانی به عنوان عارف بزرگ محسوب می‌شده است.
وی طی مسافرتها متعددش در اواخر عمر به شبستر بازگشته و فوت نموده است
پیکر او باغی موسوم به گلشن راز در شبستر و در جوار مقبره شیخ محمود شبستری آرامگاه استاد او «بهاء الدین یعقوب تبریزی » قرار دارد
این آرامگاه در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری ساخته شد ولی در زمان قاجاریه توسط حاج میرزا آغاسی وزیر محمدشاه تجدید ساخت شده است
در سال ۱۲۶۷ هجری قمری دو قطعه سنگ نبشته مرمر با خط نستعلیق جلی برجسته روی قبر‌ها نصب گردید .
سنگ مزار شیخ محمود شبستری سال وفات او را ۷۲۰ ه.ق در ۳۳ سالگی ذکر کرده است .
در سال ۱۲۹۷ ه.ق این بنا به امر میرزا حسن خان سپهسالار پیشکار ایالت آذربایجان مرمت شد .
قدمت این آرامگاه به دوره ایلخانی باز میگردد و سال ساخت آن ۷ قمری است.
در باغچه مقبره ، چند قطعه سنگ حجاری شده وجود دارد که سه قطعه از آنها جالب و ارزنده است. دو قطعه دیگر به شکل صندوق است که احتمالاً از سنگ‌های پایه در ورودی باغچه بوده و دیگری پایه سنگی مقرنس مشعلی است که از نوع سنگ‌های کبود معمولی است.
سپس در سال‌های ۱۳۱۰ و ۱۳۴۰ و بالاخره در سال‌های اخیر مرمت گردید .
با توجه به مطالب مندرج در کتاب روضات الجنان جلد ۲، وی معاصر شیخ بابا ابی شبستری (متوفی به سال ۷۴۰) بوده و در همان سال فوت نموده، لذا سن شیخ محود شبستری در زمان فوت باید ۵۲ یا ۵۳ بوده باشد
به علت تفسیر‌های متعدد به ویژه اسماعیلیان بر گلشن راز او را شیعه اسماعیلی دانسته اند
مثنوی « گلشن راز » سرشار از مضامین فلسفی و کلامی و حکمت است و یکی از متون شگفت انگیز منظوم در زمینه تفکر اسلامی به شمار می‌آید .
آثاری همچون مثنوی سعادت نامه مرآت المحققین ، زمان و مکان ، معراجیه ، شاهنامه ، کنزالحقایق و حق الیقین فی معرفه رب العالمین نگاشته‌های وی را شامل می‌شوند. اما آنچه شیخ را بیش از پیش شهره ایران و جهان ساخته مثنوی گلشن راز اوست که در سال ۷۱۷ ه. ق در پاسخ ۱۷ سوال از مسائل عرفانی اهالی خراسان سروده است . یادآور می‌شود اروپاییان با آثار شیخ محمود شبستری آشنا شده و گلشن راز وی به زبان‌های لاتین ، انگلیسی و آلمانی ترجمه و چاپ شده است.
در این مجموعه که به صورت مجتمع فرهنگی ، هنری ساخته می‌شود امکاناتی چون کلاس‌های آموزش هنرهای کاربردی ، کتابخانه عمومی و تخصصی در زمینه ادب و عرفان اسلامی ، سالن کنفرانس ، چایخانه سنتی ، زایر سرا و سایر امکانات فرهنگی و رفاهی تعبیه شده است
شکل و طراحی مجموعه فوق که به سبک معماری سنتی ایرانی و اسلامی است به شکل یک انگشتری است که در محل نگین انگشتر، محل دفن شیخ محمود جای گرفته است.
