هراندازه از زیبایی های جاده چالوس بگوییم، کم گفته ایم. در روزهای پایانی اسفند ماه و در شرف نوروز شناختن روستاهای این جاده بینظیر می تواند کمک زیادی را در برنامه ریزی سفر نوروزی شما داشته باشد. پیشنهاد می کنیم که قبل از برنامه ریزی سفر خود این سه بخش را مطالعه کنید. در این مطلب نیز به معرفی برخی از روستاهای جاده چالوس می پردازیم.
۱) کلها: یا قلعه‌ها که بیشتر آنها خراب شده است و خرابه‌های آن باقی مانده است، در ۴۸ کیلومتری کرج قرار دارد. مرز بین طالقان و ارنگه رودبار هست و ده مرزی همجوارِ کلها، «گته‌ده» طالقان و قلعه «ده دختر» قرار دارد.
۲) لیلستان: نام اسلامی است. معنی پارسی آن بستان به نظر می‌اید. در ۴۷ کیلومتری کرج قرار دارد.
۳) کلوان: به معنای «قلعه‌بان» با دهات «گته‌ده» و «دروان» مرز مشترک دارد. با مراتع سرسبز و پوشش گیاهی متنوع، در ۵۲ کیلومتری کرج قرار دارد.
۴) نَشتارود: به مقدار کم آب روان که رودخانه تشکیل می‌دهد، «نشت» می‌گویند. با توجه به وجود «نشت» در این منطقه آن را «نشتارود» می‌نامند. در ۳۸ کیلومتری کرج قرار دارد.
۵) وَرزن: در کنار نشتارود قرار گرفته است و تا کرج حدود ۳۹ کیلومتر فاصله دارد.
۶) پل خواب: در کنار رودخانه و جاده قرار دارد.
۷) مزرعه وَنَش: به معنای مزرعه شخصی است که بین «پل خواب» و «مورود» قرار گرفته است.
۸) مورود: چون در این منطقه سیب مورود که بسیار خوشمزه و خوش‌طعم است، معروف است، این منطقه را «مورود» نامیده‌اند. در ۴۶ کیلومتری کرج قرار دارد.
۹) رزکان: چون در این منطقه باغهای تاک یا انگور یا رز یا مو، فراوان است، این منطقه را «رزکان» نامیده‌اند، هنگام احداث سد کرج، این ده به زیر دریاچه رفت و اهالی آن به کرج مهاجرت کردند و در آنجا مقیم شدند. این منطقه را «رزکان‌نو» نامیده‌اند.
۱۰) کوشک‌بالا: این ده هم سرنوشتی مانند رزکان داشت.
۱۱) واریان: آبادی نسبتاً بزرگ و پرجمعیتی در فرورختگی دریاچه سد کرج است که اهالی آن به کرج و روستاهای دیگر رفته‌اند. چند خانواری که ساکن هستند کوهستانی همان ده هستند، با قایق عبور و مرور می‌نمایند.
۱۲) خوزن کلها: اکنون این ده، قبل از سد کرج قرار دارد.
۱۳) ابهرک: که به ارنگه بزرگ و گوراب متصل است. ابهرک نام یکی از مفسران کتاب اوستا هست و در قسمت جنوب شاه‌دژ قرار گرفته است.
۱۴) گورآب: همانطور که از نامش پیداست، مرکز تأمین آب آشامیدنی و کشاورزی ارنگه بزرگ و ابهرک هست؛ البته به جایی که گنبد داشته باشد، هم «گوراب» می‌گویند.
۱۵) گی: به معنای محلی خوش آب و هواست. بعد از تسلط اعراب، چون در حروف الفبای آنها حرف «گ» نبود، به جای آن «ج» گذاشتند و نام «گی» به «جی» تغییر کرد. این ده از قدیمی‌ترین آبادیهای ارنگه رودبار است که از ارنگه بزرگ قدمت آن بیشتر است. با چشمه‌سارهای فراوان بیشتر زمینهای کشاورزی ارنگه برگ، گوراب، ابهرک از چشمه‌سار «گی» آبیاری می‌شدند و در اسناد هم ثبت شده است؛ البته در گذشته محلی به نام شهر بود که هنوز هم به همین نام «شهر» هست. کوه عظیم پهن‌سار که در جنوب شرقی «گی» قرار گرفته، از نظر پوشش گیاهی اعم از گیاهان دارویی یا گلهای تزئینی بسیار متنوع است که حتی به شهرها و کشورهای دیگر صادر می‌کند.
۱۵) سر زیارت: این ده در قسمت شرقی گور آب و جنوب شاه‌دژ قرار دارد و چندان بزرگ نیست و یکی زا راه‌های منتهی به شاه‌دژ است.
۱۶) چاران: چون این ده در گودی کوه پهن سار قرار گرفته است، به «چالان» نامیده‌اند.
۱۷) خور: همان طور که از نامش پیداست، طلوع خورشید از پشت این کوه، منطقه را تابان می‌کرده است.
۱۸) نوجان: در غرب رودخانه و چند کیلومتری جاده اصلی رار دارد. آب جویها و نهرها، آسیابها را می‌چرخاندند. نام آن «نوگان» بوده که به «نوجان» تغییر کرده است. جای تأسف است که چون عربها حرف «گ» نداشتند، نام شهرها و روستاها را تغییر می‌دادند.
۱۹) باغ پیر: در مجاورت بیلقان قرار دارد و چند خانوار در آن زندگی می‌کنند.
۲۰) وسیه، سرجوب، حصار: کنار هم قرار دارند و پل دختر که در زمان حکومت صفویه در جنوب این رسوتاها ساخته شده است، در حال حاضر هیچ وسیله نقلیه‌ای برای رفتن به آنجا نیست و جزو آثار باستانی به شمار می‌رود.
۲۱) کلاک: که در جنوب رشته البرز قرار دارد و ده «سرحدآباد» با کلاک مرز مشترک دارد. فرهنگ و زبان مردم سرحدآباد مانند ارنگه رودبار هست. ضمناً دهات ورویج از گی، ژیان، وردآورد، آتشگاه، سیاه کلها جزو ارنگه رودبار یا پشت‌کوه رستمداد به مرکزیت ارنگه بزرگ بوده است.
