” مارینا سیتی ” مجموعه ای از دو برج استوانه ای نزدیک رودخانه شیکاگو است. با توجه به شکل منحصر به فرد آن ها، این برج ها به عنوان “برج ذرت” شناخته می شود.
این دو برج در سال ۱۹۶۴ میلادی توسط “برتراند گولدبرگ” ساخته شده است. این مجموعه شامل آپارتمان، امکانات تفریحی، ادارات، رستوران ها، بانک ها، تئاتر و ۱۸ فضای پارکینگ می باشد. در این مجموعه حتی یک اسکله در رودخانه شیکاگو زیر برج ها وجود دارد.
حامیان مالی این مجتمع، اتحادیه هایی بودند که در اوایل دهه شصت از جریان خروجی مردم شهرها و کاهش مشاغل نگران بودند. مارینا سیتی جایگزینی برای روستاها و شهرهای کوچک می باشد که همه چیز را در یک منطقه کوچک ارائه می دهد.
مارینا سیتی در زمان ساخت، بزرگ ترین ساختمانی بود که از بتن ساخته شده بود و شکل آن در تضاد با مفاهیم معماری معاصر یعنی خطوط راست و ساختمان های آپارتمانی مکعب بود. معمار این برج ها به جای فولاد از بتن استفاده کرده است زیرا این تنها موادی بود که می توانست در این ساختمان به شکل گلبرگ از آن استفاده کند.
مارینا سیتی همراه با سایر ساختمان های بتنی معروف در آن زمان (خانه اپرا در سیدنی) معماری را یک گام جلوتر برد. مارینا سیتی مشهورترین ساختمان شیکاگو نیستند اما نشان می دهند که شیکاگو در خط مقدم معماری مدرن شهری قرار گرفته است.
