امامزاده علی بن جعفر مشهور به “در بهشت” در شرق شهر قم قرار دارد. بنا هشت وجهی با گنبد دو پوشش هرمی شکل، به اوایل سده هشتم هـ. ق تعلق دارد که در دوره قاجار ایوان و بیوتاتی بدان اضافه شد.

این امامزاده مدفن “علی بن جعفر” فرزند امام صادق(ع) است. این بقعه پس از آستانه مقدسه بر بقیه اماکن و مقابر استان قم از نظر تزیینات برتری دارد. یکی از مهم ترین عناصر تزیینات این بقعه هنر گچبری به کار رفته درآن است که در زمره ی برجسته ترین آثار هنری سده هشتم وهم طراز بناهایی همچون “گنبد علویان همدان”، “مدرسه حیدریه قزوین” و “بقعه پیربکران اصفهان” محسوب می شود.

کاشی های کوکبی زرین فام ازاره بنا بالغ بر ۹۴ پارچه با نقش های گیاهی، حیوانی وانسانی و کتیبه هایی به خط نسخ شامل آیات قرآن، روایات مذهبی و ابیات فارسی، از دیگر تزیینات منحصر به فرد این بقعه به حساب می آیند و بخش هایی از آنها، امروزه زینت بخش بسیاری از موزه های ایران وجهان است.

محراب زرین فام بنا که در طاق نمای جنوبی بقعه قرار داشت و به دستور “یوسف بن علی بن محمد بن ابن طاهر” آخرین فرد از خاندان ابی طاهر به سال ۷۳۴ هـ. ق ساخته شده بود، یکی دیگر از آثارهنری این بقعه است. این محراب امروزه زینت بخش موزه ی دوران اسلامی درموزه ملی ایران است.

عکس هایی از امامزاده علی بن جعفر(ع) در قم

منبع:emam-zadeh.blogfa.com