چندی پیش خبری مبنی بر تسهیل ورود قطار حامل گردشگران اروپایی به ایران شنیدیم. رئیس شرکت قطارهای بین المللی مجارستان در جلسه ای مشترک با حضور نمایندگان راه آهن ایران و گمرک، سفیر مجارستان در ایران و معاون گردشگری، توافق نهایی را برای ورود دو قطار VIP حامل گردشگران اروپایی به ایران در سال ۲۰۱۴ انجام داد.

طبق برنامه ریزی صورت گرفته چهار گروه بیش از ۳۰۰ نفر از گردشگران اروپایی در دو قطار متوالی طی ماه های مهر و آذرماه سال جاری از مرز رازی استان آذربایجان شرقی وارد کشور می شوند و پس از بازدید از شهرهای زنجان، یزد، اصفهان و شیراز به تهران وارد و به وسیله هواپیما از کشور خارج می شوند. گروه دوم نیز با پرواز وارد و به وسیله قطار از شهرهای مشهد، کرمان، شیراز، اصفهان و زنجان دیدن می کنند.

مبدا حرکت گروه مذکور از طریق خطوط هوایی کشورهای مختلف اروپایی به مجارستان و سپس حرکت با قطار و عبور از کشورهای رومانی، ترکیه و سپس ورود به ایران در نظر گرفته شده است.

نکته ای که در این برنامه ریزی جلب توجه می کند، عدم توقف این قطار در شهر تبریز است. ما می خواهیم در این مطلب این سوال را مطرح کنیم که آیا شهر تبریز قطب گردشگری نیست؟ چرا امکان بازدید از شهر تبریز برای گردشگران اروپایی فراهم نشده است؟

تبریز یکی از قدیمی ترین مناطق ایران است و مجموعه آثار تاریخی و نشانه های باستان شناختی که از محل های مختلف آن به دست آمده، دلالت بر دیرینگی و قدمت تاریخی این شهر دارد. شهر تبریز به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم بسیار مشهور بوده و هنوز آثار جاده ابریشم آن در قلب و مرکز این شهر دیده می شود. شهر تبریز دارای ۴ هزار اثر تاریخی، یک اثر ثبت جهانی، ۸۰ نوع صنایع دستی زنده و فعال، انواع گردشگری به ویژه اکوتوریسم، طبیعت گردی و جنگل های ارسباران می باشد.

شهری با این همه جاذبه گردشگری، چرا در یک برنامه ریزی به این بزرگی نادیده گرفته شده است؟ شهری که می تواند هم سطح با سایر شهرهای توریستی ایران قرار گیرد.