گردشگران چینی عازم فرانسه انتظار دارند با ورود به پاریس، شهری باشکوه و مملو از زیبایی و ظرافت، با مردمی صمیمی که بوی ادکلن «شانل» می‌دهند را ببینند، اما در عوض وجه تاریک‌تر پاریس پیش چشم‌شان ظاهر می‌شود؛ قطارهای مملو از جمعیت، گارسن‌های اغلب بی‌ادب و جیب‌برهایی که در کمین پول‌های نقد گردشگران خارجی هستند…
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پاریس محبوب‌ترین مقصد گردشگری از دید مسافران چینی است؛ هر ساله حدود یک میلیون چینی به فرانسه سفر می‌کنند. اما مشکل از جایی شروع می‌شود که اکثر چینی‌ها تصویری رویاگونه نسبت به این شهر اروپایی در سر می‌پرورانند و وقتی سرخورده از شوک‌های روانی سفر، به میهن خود بازمی‌گردند، تصمیم می‌گیرند دیگر هرگز به خاک فرانسه قدم نگذارند.
مثل گردشگران ژاپنی، چینی‌هایی که برای اولین‌بار راهی پاریس می‌شوند تصویر خود از این شهر را براساس گزارشات رسانه‌ها و یا فیلم‌هایی چون «یک آمریکایی در پاریس» می‌سازند.
«ژان فرانسوا رژو»، رییس انجمن آژانس‌های مسافرتی چین در فرانسه در این‌باره گفت: چینی‌ها فرانسه را با نگاهی رمانتیک می‌بینند، آن‌ها تنها از ادبیات و داستان‌های عاشقانه فرانسوی اطلاعاتی دارند. اما وقتی می‌آیند کار به جایی می‌رسد که در پایان با چشمی گریان، قسم می‌خورند که دیگر هرگز به این‌جا باز‌نگردند.
«ژیانگ هی»، دانشجویی ۲۰ ساله است که برای نخستین سفر خارجی‌اش با کوله‌باری از اشتیاق به پاریس سفر کرد، اما به محض رسیدن به فرودگاه پاریس همه هیجانش به ناامیدی و سرخوردگی بدل شد. دقیقا در همان روز تمام چمدان‌ها و وسایل یک چینی دیگر در فرودگاه به سرقت رفته بود. «هی» باورش نمی‌شد خیابان‌های پاریس پر از ته‌سیگار و زباله است و مردم فرانسه به رعایت بهداشت عمومی اهمیت نمی‌دهند.
اقتصاد فرانسه در دست چینی‌ها
بخش قابل‌توجهی از درآمد گردشگری فرانسه به حضور پررنگ چینی‌ها در این کشور بازمی‌گردد، به همین دلیل کاهش میزان رشد تعداد گردشگران چینی طی سال‌های اخیر موجب نگرانی مقامات فرانسوی شده است. سال گذشته ۹۰۰ هزار چینی فرانسه را به عنوان مقصد گردشگری برگزیدند، در حالی که این رقم در سال پیش از آن یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بود.
جمعیت بالای مسافران چینی علاوه‌بر افزایش آمار گردشگری، به اقتصاد فرانسه هم کمک می‌کند؛ حدود ۶۰ درصد آن‌ها در سال ۲۰۱۲ در پاریس اقلامی چون کیف‌های «لویی ووتون» و «شانل» و شال‌های «هرمس» خریدند. چینی‌ها به طور میانگین ۵۹ یورو (۷۹ دلار) در روز خرج کردند که این رقم در مورد ژاپنی‌ها ۵۶ یورو بود. آمارها نشان می‌دهد چینی‌ها تقریبا دو برابر میانگین میزان خرید دیگر گردشگران خارجی در پاریس (۲۶ یورو ) برای خرید سوغاتی و یادگاری هزینه می‌کنند.
به گفته یکی از راهنمایان تور پاریس، گاهی بعضی از چینی‌ها می‌خواهند با چک‌پولی ۵۰۰ یورویی بستنی بخرند، دلیل این کار شاید این باشد که استفاده از کارت‌های اعتباری در چین به اندازه‌ی اروپا متداول نیست.
پاریس؛ شهر عشاق!
شایع شدن خُرده جرایم در پایتخت فرانسه یکی از دل‌نگرانی‌های حال حاضر آژانس‌های مسافرتی و مقامات این شهر شده، چرا که این مساله یکی از اصلی‌ترین دلایل کاهش رشد تعداد مسافران چینی به پاریس به حساب می‌آید.
جیب‌برهای پاریسی در سال گذشته تا جایی پرکار بودند که کارکنان موزه «لوور» اعتصاب کردند و خواستار حضور موثرتر نیروهای پلیس در شهر شدند. رسانه‌های چینی گزارش کردند در ماه می گذشته ۴۸ گردشگر چینی در راه بازگشت به هتل‌شان در مترو مورد سرقت قرار گرفتند. این مساله زمانی پررنگ‌تر شد که گروهی از توریست‌های چینی در منطقه «لو بورگت» مورد اخاذی قرار گرفتند. امنیت، بالاترین میزان اهمیت را نزد مسافران چینی دارد.
در نظرسنجی که سال ۲۰۱۲ درباره رضایتمندی مسافران انجام شد، تمامی گزینه‌ها – از غذا تا برنامه‌های فرهنگی و خدماتی – توسط گردشگران چینی مورد تاکید قرار گرفت، به غیر از امنیت و بهداشت! براساس اطلاعاتی که اداره گردشگری پاریس منتشر کرده، میزان رضایتمندی چینی‌ها از دو مقوله‌ی امنیت و بهداشت به ترتیب ۵۸ و ۶۴ درصد بوده است.
آسیایی‌های آسیب‌پذیر
چند ماه قبل چین پیشنهاد داد تعدادی از نیروهای پلیس خود را برای کمک به توریست‌ها به فرانسه بفرستد. دو طرف به دلیل تفاوت قوانین کشورها در این مساله به نتیجه نرسیدند، اما مشخص شد گردشگران آسیایی بسیار آسیب‌پذیر هستند. تابستان امسال پلیس فرانسه ایستگاه‌هایی سیار در نزدیکی مناطق سکونت گردشگران خارجی تعبیه کرده تا به آرامش و امنیت توریست‌ها کمک کند.
«دستگاه تلفن همراه خود را روی میز کافه قرار ندهید» و «از زیورآلات گرانقیمت استفاده نکنید» از جمله پیام‌هایی هستند که طی سال‌های اخیر در کتابچه راهنمای امنیتی پاریس آورده شده است. این کتابچه و سایت پلیس پاریس به زبان چینی هم در دسترس گردشگران قرار گرفته است.
به گفته‌ی رییس بخش روانپزشکی بیمارستان «بیچا»ی پاریس، مساله امنیت نیست؛ احساسات شدید، زبان و واحد پول جدید و دیگر تغییرات ناگهانی باعث می‌شود برخی مسافران احساس کنند متعلقات خود را از دست داده‌اند و دچار اضطراب می‌شوند.
سندروم پاریس
«استاندال»، رمان‌نویس معروف فرانسوی بود که اولین‌بار در قرن نوزدهم عبارت «سندرم مسافران» را در مورد شهر فلورانس به کار برد. وی پس از مشاهده‌ی زیبایی کم‌نظیر مجسمه «داوود» میکل آنژ به «سندروم فلورانس» اشاره کرد. سندروم پاریس در واقع تفاوت بین واقعیت موجود و انتظارات رمانتیک گردشگران از شهر عشاق است.
از دید بسیاری از مسافران خارجی، گارسون‌های پاریسی بی‌ادب هستند و به زبان انگلیسی صحبت نمی‌کنند؛ برخی از مسافران چینی پاریس‌ها را «پست» می‌خوانند.
توریست‌های چینی پیش از سفر باید با رفتارهای گستاخانه‌ی شهروندان پاریس و خوش‌آمدگویی نه‌چندان گرم راهنماهای فرانسوی آشنا شوند تا تجربه‌ای خوشایند از سفری اروپایی در ذهنشان به یادگار بماند. اتاق اقتصادی وزارت گردشگری فرانسه وب‌سایتی را برای آشنایی بیشتر چینی‌ها همچون همتایان ژاپنی‌شان با فرهنگ و زبان مردم این کشور طراحی کرده تا تصویر پاریس را در ذهن گردشگران آسیایی بهبود ببخشد.
