کشورمان ایران اسلامی به دلیل دارا بودن میراث فرهنگی غنی و تمدن چند هزار ساله ، جاذبه های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی مستعد جذب گردشگران و جهانگردان بسیاریست.
اما باید پرسید آیا ایران توانسته است زیرساخت ها و امکانات اولیه جذب این گردشگران و به فعل رساندن این استعداد بالقوه را ایجاد کند.
نقش صنعت گردشگری در ایجاد توسعه پایداراقتصادی و فرهنگی قابل چشم پوشی نیست و توجه مردان سیاست و سرمایه گذاران را می طلبد. و بدون تردید هر صنعتی در ابتدای اوج گیری خود نیاز به جلب سرمایه گذاری خارج از بودجه کشوری دارد. این مهم با سیاست گذاری های مناسب و ایجاد زمینه های مطمئن و چشم گیر جلب سرمایه گذاران داخلی و خارجی در کنار بازاریابی صحیح و اصولی در تقویت و ایجاد زیرساخت ها و نگه داری منابع فرهنگی و طبیعی و ابنیه فرهنگی و تاریخی به کمک سازمان های دولتی خواهد شتافت و بخشی از باراین صنعت عظیم را بر دوش خواهد کشید.
در حال حاضر روش های مختلف سرمایه گذاری از جمله سرمایه گذاری در سهام ، در لیزینگ ، قرداد های مدیریتی و در نهایت در قرداد های توسعه وساخت ریز ساخت ها به کار گرفته می شود. اهداف این سرمایه گذاری ها اشتغال زایی، پخش در آمد و آمورش نیروی انسانی می باشد.
گردشگر به دلیل ماهیت عدم اطمینان بایستی از سوی دولت های میزبان سرمایه گذاری دارای تضمین و بیمه باشند تا این ریسک پوشش داده شود. همچنین ارائه اطلاعات کامل وصادقانه با دسترسی خوب برای سرمایه گذاران سبب جلب اعتماد آنان خواهد شد.
بررسی کامل ، تحقیقات علمی و پژوهش های معتبر دانشگاهی در زمینه پتانسیل های سرمایه گذاری راه های مناسب سرمایه گذاری را در پیش روی سرمایه گذاران قرار خواهد داد و در کنار جذب آنان از تمرکز سرمایه در بخش های خاص و رکود مالی پیشگیری خواهد کرد.
ترکیب بهینه نیازها و سرمایه گذاری سبب خواهد شد که صنعت گردشگری رشد کرده و زمینه های رشد پایدار اقتصادی و فرهنگی را ایجاد کند.
سانلی اشراقی
