ما برای گردشگران شهر تبریز پیشنهاد می‌کنیم بعد از گشت و گذار در شهر تاریخی تبریز سری هم به خانه تاریخی بهنام بزنید که یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های این شهر بشمار می‌آید و البته از زیباترین‌هایشان!
خانه بهنام در اواخر دوره زندیه و اوایل دوران قاجار ساخته شد و در زمان ناصرالدین شاه قاجار، مرمت و احتمالا تزئینات نقاشی به آن اضافه شده است و خانه بهنام تبدیل شد به چیزی که می‌بینید و حالا بخشی از دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز است. خانه بهنام در یکی از محلات قدیمی تبریز به نام نوبر که بعدها به مقصودیه معروف شده است بنا شده است. خانه‌ای اعیانی به وسعت ۳ هزار مترمربع که با گچبری‌های هنرمندانه و رنگی چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.
خانه بهنام به سبک معماری قدیم ایرانی، دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد و شامل هشتی ورودی، دالان، سردر، ایوان ستوندار و… است. این بنا از نظر معماری (طرح و ساخت) و تزئینات به عمل آمده در آن و کامل بودن بنا، یک نمونه ساختمان مسکونی قابل مطالعه است و دارای اهمیت ویژه می‌باشد.
یک ساختمان اصلی به عنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچک به عنوان ساختمان ییلاقی دارد. ساختمان اصلی در ضلع شمالی حیاط اندرونی قرار داشته و دارای ایوان ستوندار به عنوان نشیمن تابستانی و همین طور زیرزمین است. این ساختمان شامل اتاق های زیرطنبی برای نشیمن تابستانی و دیگر اتاق‌ها است که ضمن رعایت تقارن در نما، ازتنوع در ابعاد اتاق‌ها برخوردار می‌باشد. پشت‌بام اتاق‌های اندرونی به صورت مهتابی استفاده می‌شود. مهتابی در ضلع شمالی و رو به حیاط اندرونی است. در قسمت غربی بنا که امروزه تخریب شده است، اصطبل، مطبخ، توالت و … قرار داشته است.
ایوان جنوبی نشیمن تابستان و ایوان شمالی با ستون‌های چوبی گچ‌اندود و سرستون‌های گچبری شاه‌نشین خانه به حساب می‌آید و زیبایی کم نظیری دارد. پیشانی ساختمان دارای تزیینات گچبری و طاق نماهای دو طرف ایوان جنوبی مقرنسکاری شده است.
فضاهای اندرونی و بیرونی خانه بهنام که در دوره قاجار بازسازی شده است، علاوه بر تزیینات داخلی به دلیل طراحی متناسب با فصول مختلف سال یکی از کاربردی‌ترین معماری‌های ایران را دارد که در آن تعادل درجه حرارت و چشم‌انداز زیبا در کنار هم به چشم می‌خورد. خانه بهنام به دلیل معماری ظریف، پنجره‌های مشجر و طاق‌ها و ایوان‌های بلند و بزرگ خود جلوه ویژه‌ای دارد.
