موزه قرآن و کتابت تبریز در محل مسجد صاحب الامر تبریز بنیانگذاری شده است، قبل از آن که وارد جزئیات مربوط به موزه شویم توضیحات مختصری درباره مسجد صاحب الامر و میدان صاحب آباد که این مسجد در آن میدان واقع شده است را میدهیم.
میدان صاحب آباد جزو آثار تاریخی است که تقریبا از زلزلههای تبریز سالم بیرون آمده و جزو معدود آثاری است که به قبل از قاجار برمیگردد و مربوط به دوره آققوینلوهاست و در اوایل صفوی نیز بر وسعت آن افزوده شده، کلمه میدان از لحاظ معماری گذشته ایران با کلمه میدان در زمان حاضر متفاوت است لذا منظور از میدان صاحب آباد یعنی در یک طرف مسجد در طرفی مدرسه در طرف دیگر بازار و در طرف دیگر مهمانسرا، کوشک و…. بوده است.
بنا بر گفته بسیاری از مورخین الگوی میدان نقش جهان اصفهان از این میدان گرفته شده است.
به دلیل زلزلهها و گذشت زمان از میدان صاحب آباد، مدرسه و مسجد باقی مانده است و بقیه عناصر میدان از بین رفتهاند.
موزه قرآن و کتابت در محل مسجد صاحب الامر تبریز در مرکز شهر تبریز ایجاد شده است. در این موزه نسخ نفیسی از قرآن مربوط به دورههای گوناگون تاریخی نگهداری میشود. یکی از این قرآنها دست خط امام رضا بر روی تکهای از پوست نوشته شده است. همچنین انواع پلاکهای فلزی، قلمدانها، ظروف سفالی، نسخ خطی و…. در این موزه نگهداری میشود.
از دیگر آثار موجود در این موزه به آثار ملا عبدالباقی تبریزی استاد خط ثلث، میرزا محمد شفیع تبریزی، میرزا طاهر خوشنویس از اساتید خط نسخ و آثاری از محمد حسین تبریزی، علیرضا عباسی، علا الدین بیک تبریزی، درویش عبدالمجید و میرعمادحسنی نیز در این مجموعه میتوان دید. از سایر آثار برجسته لباس قسم منقوش به کل آیات قرآن، کوچکترین قرآن خطی مطلا، جام شفا بخش و کتیبه سنگی میخی اشاره کرد.
بنای مسجد شاه تهماسب صفوی معروف به مسجد صاحب الامر است این بنای تاریخی یک گنبد و دو مناره دارد این مسجد در سال ۱۰۴۵ ه. ق به وسیله لشکریان سلطان مراد چهارم امپراطور عثمانی تخریب شد. مرمت این مسجد در زمان شاه سلطان حسین صفوی توسط وزیر آذربایجان میرزا محمد ابراهیم بازسازی شد ولی در سال ۱۱۹۳ه.ق زلزله مهیب شهر تبریز و این بنا را ویران کرد.
میرزا علی اکبر خان مرد ثروتمند و مترجم کنسولگری روس در سال ۱۲۶۶ ه. ق به آیینهبندی قسمتی از بقعه و دهلیز و تعمیرات آن اقدام کرد و صحن و مدرسه را احداث کرد این صحنه و مدرسه در ابتدای تاسیس مدرسه اکبریه نام داشت ولی بعدها به دلیل قداست بنا در سال ۱۳۸۰ به عنوان موزه قرآن و کتابت در نظر گرفته شد.