مسجد جامع اهر، منسوب به دوره سلجوقی و اتابکان، از جاذبه های تاریخی منحصر به فرد شهر اهر است که مختصات آن در کمتر مسجدی یافت  می شود.

این مسجد در کوچه جمعه مسجد خیابان قدس شهر اهر واقع شده است. مسجد جامع اهر از لحاظ شیوه معماری و تزئینات نیز بسیار حائز اهمیت است.از ضمائم مسجد لوح‌هایی بر بالای سردر و پایه سمت راست و ۵ گل مشروحه در لچک‌های سردر است. این مسجد ۲۱ گنبد دارد که در دوره‌های مختلف به تعداد آن‌ها افزوده شده است.

مسجد جامع اهر دارای صحن روباز، شبستانی با ستون های حجیم و کتیبه های تاریخی است. شبستان مسجد، فضایی وسیع و کم ارتفاع به طول ۶/۳۰، عرض ۱۶و ارتفاع ۵ متر- با احتساب گنبدها- است. پوشش ۲۱ گنبدی این شبستان، بر روی چهارده پایه دروسط و چهارده نیم پایه در اضلاع شمالی و جنوبی قرار گرفته است. فضای شبستان مسجد توسط دیوارهای جدا کننده ای به سه قسمت باکاربری های مختلف تقسیم شده است. ستون ها ازحجم زیادی برخوردارند که تناسب مسجد را برهم زده است. تمام سطوح ستون ها و دیوارها سفیدکاری و تنها قسمت هایی از ازاره آن سیمان کاری شده است. حیاط مسجد نیز بدون درنظرگرفتن چندین اتاق در طرفین سردر، دارای ۱۰/۳۱متر طول و ۵/۲۸ متر عرض است و در وسط آن، حوضی متناسب با ابعاد آن وجود دارد. در ورودی و کفشکن مسجد درگوشه جنوب غربی حیاط واقع شده است.

برکتیبه سردر مسجد، درچهارسطر، این متن نوشته شده است : “به تاریخ ثلث و عشرین و مائه بعد الالف من الهجره ازغیر المال مرحوم حاجی محمد سلیم مسجد جامع بنا گردید”. کتیبه دیگری درکفشکن مسجد وجود دارد که حاکی از تعمیر مسجد به سال ۱۹۸ ۱ ه. ق است. در این مسجد، کتیبه های دیگری مربوط به تعمیرات بنا مورخ ۱۱۵۲و ۱۱۵۸ه.ق وجود دارد.

این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۱۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.