«ای بخشکی شانس! بعد از نود و بوقی به صرافت سفر افتادیم. آخر خوردیم به پُست جاده های گلی و شُرشُر باران. تا کی باید این غربیلک را دودستی بچسبیم شاید یک ماشین سنگین پیدا شود و این چهار تا چرخ معطل را از گِل بکشید بیرون؟ آخر یکی توکِ پا رفتن تا همین شهرِ بغل گوشِ آدم که این حرف ها را ندارد؛ همه اش چهار انگشت فاصله است روی نقشه.
پیشواز قشون سلم و تور نمی خواهی بروی که هی می گویند چه بپوش، چه بردار با خودت، ماشین را هم مجهز کن. این حرفها که نیست؛ اصلا بد آوردیم این بار. گفته بودند؛ هر چه سنگ است نصیب پای لنگ است.» اما سفر کجا و حکایت بدشانسی پای لنگ کجا؟ یک طرف، آینده نگری محض است و طرف دیگر اقبال تام و تمام. اکنون که ایام نوروزی است، بازار برنامه ریزی برای سفرهای نوروزی حتما داغ است.
«علیرضا مقدم نیا»؛ «راهنمای گردشگری» زیر و بم سفر به نقاط مختلف کشور را برای ما دوره می کند. امتحان کردن این راهکارها مجانی است اما روی دیگر سکه، سراسر سود است. بخوانید و «سفر بخیر» را از حرف به حرف واژه تا دنیای واقعیت همراه خود بکشانید.
جاده های تمام نشدنی
تجربه سفر با خودروی شخصی وقتی شیرین می شود که مسافر بداند دنباله جاده ای که در پیش گرفته، بین شهر تا شهر و روستا به روستای کشور کشیده شده. خوبی اش این است که این روزها کار سفرهای جاده ای لنگ بنزین گالنی صندوق عقب نمی ماند چون آنقدر پمپ بنزین میان راه ها قد علم کرده که باک بنزین خودروهای نوروزی خالی نماند. حالا اگر خودرو دوگانه سوز باشد که دیگر نور علی نور است؛ جاده تا بی نهایت، جایگاه های سوخت خلوت و مسافران نوروزی هم پای به راه اما این دلیل نمی شود که باک خودرو را خالی بگذارید.
خطر یک باک نیم پُر در سفر جاده ای
سفر با خودروی شخصی، علاوه بر به کار بستن قوانین راهنمایی و رانندگی، رعایت موارد دیگری را هم می طلبد. مثلا این مورد که هر زمان نشانگر سوخت به میانه راه رسید، مجدد انجام شود. این کار به زمانی موکول نشود که نشانگر بنزین روی یک سوم انتهایی اش می لغزد. کار است دیگر؛ ممکن است نازل های بنزین جایگاه های بعدی جاده از کار افتاده باشند.
شاید هم دستگاه ها خراب باشند یا قطره های آخر بنزین شان نصیب باک آخرین خودروی گذری قبل از ما شده باشد به ویژه در جاده هایی که آن قدرها شهرت ندارند و زیاد هم روی مسافر و توریست به خود نمی بینند وقتی باران راه را بر سفر می بندد خیال سفر به محل های کمتر شناخته شده که به سر آدم بزند باید از پیش فکر خیلی جاها را بکند. پیدا کردن راه، یک طرف و کم آبی یا بی غذا ماندن یک طرف دیگر. برای همین هم لازم است در مسیرهای کمتر شناخته شده یک جعبه آب معدنی و بسته ای نان خشک محلی همراه مسافران باشد. بهار که باشد، باید برای رویارویی با رگبار هم آمادگی داشت.
سفرهای آبی داخل کشور
وسایل سفرهای داخلی کشور به خودروهای سواری که در جاده ها سرازیر می شوند، خلاصه نمی شود و همین طور به اتوبوس هایی که روانه پیچ راه های کشور می شوند تا مسافران را از این سر تا آن سر ایران جا به جا کنند. کار، حتی به قطار و هواپیما هم ختمی نمی شود چون می توان در بعضی ازشهرهای کشور سوار اتوبوس دریایی شد و آب های این سرزمین را به بهانه یک سفر نوروزی پیمود، آن هم با درنظر گرفتن وضعیت جوی و نبود طوفان دریایی که می تواند اتوبوس دریایی را ساحل نشین کند.
یکی از راه های تجربه این سفر می تواند رانندگی تا جنوب کشور باشد و بعد توقف خودروی شخصی در پارکینگ بندر «چارک»؛ آن هم پارکینگی که با نصب دوربین و خدمات امنیتی فوق العاده، شرایط مناسبی برای نگهداری از خودروها فراهم کرده، البته اگر مقصد، جزیره کیش باشد و مسافر نوروزی قصد کرده باشد از مبدا حرکت تا بندر چارک را با خودروی شخصی طی کرده و از جاذبه های مسیر استفاده کند. با این وصف، می توان با خیال راحت خودرو را در یک پارکینگ مطمئن گذاشت و با پرداخت مبلغ نسبتا کمی سوار اتوبوس دریایی ای شد که تا مقصد برای مسافر فیلم هم پخش می کند. البته اگر زیبایی های نیلی آب های جنوب بگذارد سر مسافر به فیلم های اتوبوس دریایی گرم شود.
سفرهای نوروزی در دل آسمان
کسی که از میان تمام راه های سفر داخل کشور، سفر هوایی را برگزیده لابد دلایلی چون کمبود وقت یا راحتی در سفر داشته که دست آخر، او را به سمت این وسیله هدایت کرده اند. بنابراین طبیعی است که برنامه ریزی برای هماهنگی کارهای ریز و درشت سفر را هم از یاد نبرد، مثلا مسافر سفرهای هوایی فراموش نمی کند طوری برنامه های قبل از سفرش را طرح ریزی کند که در ترافیک خیابان های مبدأ تا فرودگاه گیر نکند.
کار است دیگر؛ یک وقت تمام برنامه ریزی ها با چند دقیقه تاخیر، نقش بر آب می شود. علاوه بر این، از آنجا که در میان چمدان ها و ساک های سفر مدل های مشابه، زیاد پیدا می شود بهتر است ساک را نشانه گذاری کند تا بعد از پیاده شدن از هواپیما بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن آن را شناسایی کند.
بایدِ سفر با اتوبوس
خوبی سفر با اتوبوس علاوه بر پایین بودن هزینه، این است که ترمینال های تمام شهرهای کشور در محل های مشخص و شناخته شده ای واقع شده اند و بلیت سفر را هم می توان از آژانس های سراسر کشور تهیه کرد. هرچند پیدا کردن بلیت اتوبوس در ایام نوروز کار ساده ای نیست اما اگر بخت با مسافر یار باشد از مبدا تا مقصد، سفر ایمنی انتظار او را خواهدکشید. البته این سهولت در انتظار مسافرانی است که مبدا و مقصد سفرشان در میانه مسیر حرکت اتوبوس ها واقع نشود. البته اگر این طور باشد باید ساعت حرکت اتوبوس های مسیر را از قبل دانست. در غیر این صورت ممکن است ساعت ها در جاده ای انتظار اتوبوسی را بکشید تا شما را به مقصد بعدی تان برساند. هرچند در این موارد خاص هم راه حلی برای مسافر در راه مانده وجود دارد.
با خودرو در دل آب های خلیج فارس
آنهایی که با خودروی شخصی به جزیره کیش سفر کرده اند لابد می دانند هزینه سفر با خودرو به این جزیره آن قدرها ارزان در نمی آید. علاوه بر آنکه گشت و گذار در جزیره کیش به خاطر وسعت کم آن، بدون وجود خودروی شخصی هم امکان پذیر است.
بنابراین اگر مقصد سفر نوروزی امسال، جزیره کیش باشد می شود از خیر سفر با خودرو گذشت اما جزیره قشم آنقدر وسعت دارد که همراه بردن خودرو به سختی هایش بیرزد. اگر هم مشکل، رساندن خودروی شخصی از بندرعباس تا جزیره قشم است جای هیچ نگرانی وجود ندارد چون می توان از خدمات «لندیگراف» استفاده کرد و خودروی شخصی را از بندرعباس یا بندر پُهل تا جزیره قشم به عرشه مطمئن لندیگراف سپرد.
فقط از همین ابتدای کار باید بدانید برای استفاده از خدمات لندیگراف، مدارک خودرو تمام و کمال همراه تان باشد. خوبی اش این است وقتی پا در جزیره قشم بگذارید هم خودرو زیر پای تان است و هم امکان چادرزدن در جزیره برای شما فراهم است و این یعنی کاهش هزینه سفر تا حد ممکن.
سبکبار در واگن های قطار
مزیت سفر با قطار فقط به منظره هایی که آرام آرام از پشت شیشه های قطور پنجره های می گذرند خلاصه نمی شود چون سفر با واگن هایی که فضای امنی برای مسافر قطار می سازند، کاهش هزینه ها را هم هدف می گیرد؛ البته اگر برنامه سفر طوری طرح ریزی شده باشد که یکی از شب های رفت و یکی از شب های برگشت در قطار سپری شود. با این وصف، تیری که به نشان نشسته، هزینه دو شب از شب های اقامت در هتل یا مسافرخانه را کسر می کند، چفت و بست کارها وقتی جور در می آید که بار اضافی همراه مسافر نباشد و سفر سبکی در واگن های قطار تدارک دیده شده باشد.
شیفته خلیج فارس می شوید
ژئوپارک قشم، جزیره هنگام، دلفین ها، قایق های موتوری، ورزش های دریایی، غواصی و ماهی هایی که وقتی از بالای دماغه برای شان غذا می ریزید با ده ها رنگ مختلف سر از آب بیرون می آورند و رد تکه های غذا را بر لرزش آب می گیرند.
همه اینها و تجربه های نابی که لحظاتی منحصر به فرد در جزیره های جنوبی کشور خلق می کند، گوشه ای از تعلق خاطر ایرانی ها به نام خلیج فارس را رقم می زند. شاید برای این است که راهنماهای گردشگری به آنهایی که هنوز تجربه دیدن این جزایر را نداشته اند، توصیه می کنند برای یک بار هم شده زیبایی های خلیج فارس را از نزدیک نظاره گر باشند آن وقت معلوم می شود چرا یک ایرانی تمام عیار، خلیج فارس را با بندبند وجودش از آنِ خود می داند.
توصیه های سفر
برای ریز به ریز هزینه ها باید برنامه ریخت
هزینه سفر گاهی به نوع رانندگی مسافران نوروزی هم قلاب می شود؛ خیلی راحت، با مصرف سوخت بیشتر. درست وقتی سبقت های جاده ای با افزایش و کاهش سرعت مثل منحنی های سینوسی بالا و پایین می شوند راننده باید پیه سوختگیری مجدد را خیلی زود به تن بمالد. حالا اگر موتور خودرو هم تنظیم نباشد یا باد لاستیک ها را میزان نکرده باشند یک هزینه اضافه دیگر بابت تهیه سوخت روی دست مسافر نوروزی می ماند و این، نقطه مقابل رانندگی متعادل، بدون شتابگیری سریع و مصرف پایین سوخت در مسافرت های جاده ای است. مقصد هم از راه کوتاه تر و سریع تر.
کجاها چادر بزنیم؟
چادرزدن هنر می خواهد نه فقط بلدی، به ویژه وقتی قرار است همراهی با خانواده در سفری نوروزی، یک خاطره خوش بسازد و از طرفی هزینه های اقامت را به طور محسوسی کاهش دهد. این جور وقت ها بهتر است از راهنمایی نیروی انتظامی و نیروهای هلال احمر نهایت استفاده را برد. اطلاعات این نیروها نقاط امن برای چادرزدن را مشخص می کند اگر هم چادر در نزدیکی محل استقرار این نیروها برپا شود که چه بهتر.
قبل از برپایی چادر حتی می شود آگاهی های لازم در مورد فاصله نمازخانه، سرویس بهداشتی و محل مناسب برای پارک خودرو را با راهنمایی این نیروها به دست آورد. یکی از مزایای این کار یافتن محلی برای چادرزدن است که خودروی شخصی را در دید صاحب آن قرار می دهد هرچند در این شرایط هم باید مدارک خودرو را در چادر داشت.
طلا و جواهر، خیر، کارت بانکی چرا!
هرچند می توان به امنیت سفر با وسایل نقلیه عمومی به خصوص قطار تا حد زیادی دل خوش کرد اما هیچ جا کار از محکم کاری عیب نمی کند. به ویژه که تجربه ناخوشایند سرقت از اطرافیان و آشنایان در ایستگاه های قطار از قبل به آدم هشدار بدهد وسایل ارزشمند را در سفر همراه خود نکند. البته همراه داشتن کارت بانکی آن هم بیشتر از یک عدد در سفر الزامی است. کسی چه می داند شاید یکی از کارت ها بسوزد یا سرقت شود و شاید هم توسط دستگاه عابربانک به هر دلیل، ضبط شود. همراه داشتن یک کارت بانکی اضافه در این مواقع امکان نقل و انتقال پول را فراهم می کند.
آچار فرانسه سفر
فرقی نمی کند با قطار سفر کرده باشید یا اتوبوس و هواپیما. اگر قرار باشد شبی را در مسافرخانه یا اقامتگاه بومی سپری کنید، شاید علاقمند نباشید از همان تشک و پتویی استفاده کنید که بقیه مسافرها شب های زیادی را پیچیده در لفاف آن صبح کرده اند.
این مساله با همراه داشتن یک ملحفه نخی، روبالشی و پارچه ای مشابه چفیه نخی قابل حل است. به ویژه که این پارچه نخی، کار حوله را هم به راحتی انجام می دهد و مدت زمان ک می بعد از شست و شو به سرعت خشک می شود. ملحفه و روبالشی هم باعث می شود بدن هنگام استراحت با پتوی اقامتگاه تماس نداشته باشد.
وقتی شارژر موبایل همپای نان شب واجب می شود
شاید بتوان همراه نبردن شارژر گوشی همراه را جزو فراموشی های دردسرساز سفر دسته بندی کرد، به ویژه اگر یک عضو خانواده یا گروه در سفر از بقیه جداافتاده یا راه گم کرده باشد. برای همین اگر به امید دیدن یک ییلاق پرگل یا تکه هایی از جنگل و دشت های کشور با خودروی شخصی راهی سفر می شوید باید از قبل فکر چگونه شارژ کردن تلفن همراه را هم کرده باشید.
برای این کار همیشه باید یک شارژر فندکی همراه داشت تا موبایل را به وسیله آن در خودرو شارژ کرد اما مسافرانی که قید سفر با خودروی شخصی را زده اند باید در ایستگاه های قطار، ترمینال های اتوبوس و فرودگاه در جست و جوی پریزهایی برای شارژ گشوی شان باشند اما آنچه لازم است در تمام این موقعیت ها رعایت شود مراقبت از گوشی تلفن و تبلت در حال شارژ است چون سارقان گاهی با راه انداختن درگیری های صوری و گمراه کردن مسافران، وسیله مورد نظر را به سرقت می برند.
منبع: برترین ها
