آبیدَر نام کوهی مشرف به شهر سنندج در غرب ایران می باشد. آبیدر در زبان کردی با لهجه سورانی اردلانی ئاویه ر (Awîyer) نامیده می‌شود. در واقع آبیدر از دو کوه به نام های آبیدر بزرگ و آبیدر کوچک تشکیل یافته‌است. ارتفاع آبیدر بزرگ ۲۵۵۰ متر از سطح دریا است درحالیکه ارتفاع آبیدر کوچک در حدود ۲۳۵۰ متر از سطح دریا می‌باشد. در بالای قله تخت آبیدر کوچک یک جان‌پناه برای استفاده کوهنوردان احداث شده‌ است.

کوه آبیدر به عنوان یکی از تفرجگاه‌های اصلی مردم سنندج به شمار می‌رود. از مکان های گردشگری مشهور آن می توان به کانی شفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیرزنه)، تاقه‌دار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک(سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آنجا ساخته شده‌است، اشاره کرد. دلیل محبوبیت این کوه نزدیکی آن به شهر سنندج، بلند بودن آن نسبت به تپه‌های اطراف و وجود چشمه‌های زیر زمینی فراوان آن می‌باشد. در واقع واژه آبیدر (آب‌به‌در) به معنی جایی است که از آن آب فراوان تراوش می‌کند. نزدیکی این کوه به شهر تا آن حد است که در دامنهٔ آن احداث مسکن صورت گرفته و هم اکنون نیز در جریان است. افراد بسیاری، به ویژه در تعطیلات به این تفرجگاه می‌روند و از منظره شهر سنندج دیدن می‌کنند.

یکی از جاذبه های گردشگری این پارک جنگلی، سینمای روباز آن می باشد. آبیدر با پرده ای در ابعاد ۱۲×۲۵ متر و با گنجایش ۱۰ هزار نفر بزرگترین سینمای روباز جهان به حساب می آید. صدای فیلم‌های این سینما از طریق موج اف ام رادیو در هر مکان از پارک جنگلی آبیدر قابل دریافت است و پرده آن به گونه‌ای تعبیه شده که ۱۰ هزار نفر بتوانند روبه‌روی آن قرار گیرند. حوزه هنری کردستان ساعت ۲۱ هر شب یک فیلم را در این سینما اکران می‌کند.