جزایر متروکه، درهای قفل‌خورده و مجتمع‌های تفریحی خالی از سروصدا و شادی و تفریح مردم، نشانه‌ای از شکست برنامه‌ریزی و مدیریت در پروژه‌های عظیم گردشگری است که نمونه‌اش را در کشورهای زیادی می‌توان یافت.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه انگلیسی “دیلی میل” در گزارشی به بناهای تفریحی و اقامتی اشاره کرده است که زمانی با رویای جذب میلیون‌ها گردشگر خارجی و داخلی کلید خوردند، اما اکنون به دلایلی چون تامین نشدن هزینه‌های ساخت و نیاز به بودجه فوق‌العاده زیاد، متوقف و نیمه‌کاره رها شده‌اند.
آنچه در ذیل آمده، هفت جاذبه گردشگری پرهزینه و البته شکست‌خورده است که در آمریکا، کره‌جنوبی، دبی و آلمان تنها موجب ضرر مالی شده‌اند:
هتل «هرمون» لاس‌وگاس/ هزینه = ۱۷۰ میلیون پوند
هتل «هرمون» قرار بود برج مجلل ۴۸ طبقه در شهر همیشه بیدار لاس‌وگاس باشد. شروع ساخت این بنا در سال ۲۰۰۸ آغاز شد، اما نقصان‌هایی در ساختار استیل این سازه، کارشناسان را به این نتیجه رساند که این آسمان‌خراش در برابر زلزله‌ای قوی آسیب‌پذیر خواهد بود.
هتل «هرمون» بخشی از یک پروژه پنج میلیارد پوندی بود، اما پس از نیمه‌کاره رها شدن، سوژه‌ی شکایتی ۲۴۱ میلیون پوندی شد. اکنون کمپانی «MGM» که ساخت این ساختمان ۴۸ طبقه را بر عهده داشته، در حال صرف هزینه‌ی ۲۰ میلیون پوندی برای تخریب این بناست. این مبلغ گزافی برای هتلی است که هرگز افتتاح نشد.
«جزایر جهانی» دوبی/ هزینه = هشت میلیارد پوند
پس از موفقیت پروژه میلیاردی «پالم دوبی» که جزیره‌ای مصنوعی به شکل یک درخت بود، دولت ثروتمند امارات تصمیم گرفت چشم جهانیان را به خاورمیانه خیره کند. کار بر روی شبکه‌ای از ۳۰۰ جزیره پراکنده در سال ۲۰۰۳ آغاز شد. هدف از طرح این ایده، فروش این جزایر به ثروتمندان و ساخت جزایر به سبک مورد علاقه‌ی آن‌ها بود. اما با بحران اقتصادی که در آن سال رخ داد، ساخت این پروژه متوقف شد.
بیش از نیمی از «جزایر جهانی» به فروش رسیده‌اند، اما توسعه این پروژه متوقف شده و بسیاری از این جزیره‌ها به حال خود رها شده‌اند. سال ۲۰۱۱ بود که خبر رسید برخی از این جزایر در حال غرق شدن هستند و شرکت مالک آن‌ها «دوبی ورلد»، به خاطر بدهی ۱۵ میلیارد پوندی‌اش باید آن‌ها را واگذار کند. پس از بهبود وضعیت اقتصادی، کار روی این جزایر از سر گرفته شد و مراحل تکمیل برخی از آن‌ها تا اواخر سال ۲۰۱۳ ادامه داشت.
فرودگاه برلین/ هزینه = پنج میلیارد پوند
فرودگاه «برندنبرگ» برلین قرار بود دریچه جدیدی را برای سفر به آلمان باز کند. تصور می‌شد این فرودگاه جایگزین مدرنی برای فرودگاه‌های شونفلد و تگل باشد، اما با این که در ژوئن ۲۰۱۲ افتتاح شد، برنامه تمام پروازها با سه هفته و نیم تأخیر مواجه شد و این فرودگاه بدون استفاده باقی ماند.
این فرودگاه که قرار بود ۹۰۰ میلیون پوند هزینه داشته باشد، به دلیل نقص در سیستم اطفای حریق به سرانجام نرسید و بودجه‌ای دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون پوندی را به چالش کشید. پس از این جریان هم سازندگان فرودگاه «برندنبرگ» درخواست بودجه‌ای ۸۰۰ میلیون پوندی کردند و این داستان همچنان ادامه دارد.
کازینو «رول» آتلانتیک سیتی/ هزینه = یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون پوند
ایده ساخت کازینو «رول» با ۳۸۰۰ اتاق در سال ۲۰۰۷ مطرح شد، اما کمپانی سازنده این مرکز اقامتی و تفریحی در ایالت نیوجرسی در سال ۲۰۰۹ به کمبود بودجه برخورد و پروژه را نیمه‌کاره رها و ۴۰۰ کارگر را بی‌کار کرد.
در سال ۲۰۱۱ کمپانی «رول اینترتینمنت» کرکره برنامه‌هایش را کمی پایین‌تر کشید و تعداد اتاق‌ها را به ۱۱۰۰ عدد کاهش داد. این هتل در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد، اما ماجراها به اینجا ختم نشد و «رول» در سال ۲۰۱۳ اعلام ورشکستگی کرد. در ماه جاری میلادی بود که کازینوی این مجتمع به کار خود پایان داد.
پارک سرگرمی «واندرلند» پکن/ هزینه = ۸۰ میلیون پوند
پارک «واندرلند» قرار بود پاسخ چینی‌ها به «دیزنی‌لند» باشد و سالانه از بازدیدکنندگان میلیونی میزبانی کند، اما در واقع این پارک موضوعی پس از ۱۵ سال تلاش بی‌نتیجه به شهر ارواح در حومه پکن بدل شد. این سازه قرار بود در محیطی ۲۰ هکتاری بنا شود، اما به دلیل اختلاف بین مالک زمین و سازندگان و فساد اقتصادی در سال ۱۹۹۸ متوقف شد.
اواسط دهه ۱۹۹۰ بود که ژاپنی‌ها ایده ساخت مجتمع تفریحی را مطرح کردند تا سالانه سه میلیون بازدیدکننده را به خود جذب کند و سالانه درآمدی یک میلیارد دلاری را برگرداند، اما این رویا هرگز محقق نشد.
هتل «ریوگ‌یونگ» کره‌شمالی/ هزینه = ۴۵۰ میلیون پوند
کره‌شمالی هم یکی دیگر از کشورهایی بود که هزینه‌ای گزاف برای ساخت مرکزی گردشگری صرف کرد، اما در نیمه راه به بن‌بست رسید. هتل «ریوگ‌یونگ» با یک هزار و ۸۲ فوت ارتفاع قرار بود تابستان سال گذشته پس از برنامه‌ریزی ۲۴ ساله افتتاح شود، اما این‌بار هم به نتیجه نرسید.
کار بر روی این ساختمان عظیم مثلثی‌شکل در سال ۱۹۸۷ در زمان حکومت «کیم جونگ اون» آغاز شد. تصور می‌شد تأسیس چنین هتل شگفت‌انگیزی، شکوه میزبانی کره‌جنوبی برای رقابت‌های المپیک ۱۹۸۸ را تحت تاثیر قرار دهد، اما بودجه این پروژه کافی نبود و کار به کندی پیش رفت. سرانجام در سال ۱۹۹۲ با فروپاشی نظام شوروی، بحران اقتصادی و درگیری کشور با خشکسالی این طرح هم با شکست مواجه شد.
طی دهه‌های اخیر ساختمان این هتل نیمه‌ساخته مورد تمسخر واقع شد و با عنوان «هتل فنا» شهرت یافت. تا این که پروژه در سال ۲۰۰۸ بار دیگر به راه افتاد. سازنده‌ای مصری روی کار آمد و کمپانی «کمپینسکی» قراردادی را برای افتتاح آن در سال ۲۰۱۳ امضا کرد. اما آن تاریخ هم گذشت و خبری از بریدن روبان تأسیس «ریونگ‌یونگ» به گوش نرسید. «کمپینسکی» از پروژه کناره‌گیری کرد و نام «ریونگ‌یونگ» به عنوان مرتفع‌ترین ساختمان بدون استفاده جهان در کتاب رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسید.
