روستای کنگ یکی از سکونتگاههایی است که با الهام گرفتن از طبیعت و با تسلیم و ستیز با آن در طی قرنها و برای نیاز مردمان این سکونتگاه رشد و هر گام بازی های زیبایی را در تعامل با فضا و مقتضیات زیستی و جغرافیایی خود ارائه کرده است .
روستای کنگ در ۲۸ کیلومتری غرب مشهد واقع شده است. این روستا که جز دهستان طرقبه از توابع شهرمشهد است، در یکی از دامنههای شمال شرقی ارتفاعات بینالود و در جوار رودخانه کنگ احداث شده و در محور دره رودخانه کنگ قرار دارد. کوهها و ارتفاعات و چشماندازهای زیبا کنگ یکی از جاذبههای طبیعی و دیدنی حومه مشهد به شمار رفته و برای فعالیتهای تفریحی و ورزشی بسیار مناسب است .
این روستا به دلیل استقرار سکونت گاه های آن بر روی کوهپایه با عنوان روستایی پلکانی و ماسوله ی خراسان شناخته شده که این موضوع نقش بسزایی در جذب توریسم خارجی داشته است. کنگ به دلیل چشم اندازهای کوهستانی زیبا و وجود چشمه ها و درختان گوناگون بر دامنه کوهپایه های آن، بسیار مورد علاقه کوهنوردان است. معماری روستای کنگ شباهت بسیاری به معماری ماسوله دارد و تقریباً بام هر خانه به عنوان حیات منزل بالاتر محسوب می شود.
از دیگر جاذبه های تاریخی این روستا می توان به رباط پای کوه کنگ یا رباط شاه عباسی در انتهای دره کنگ و بر روی دامنه ای مشرف به رودخانه کنگ اشاره کرد. این رباط در دو مسیر دسترسی دارد یکی از سمت دره و دیگری از سمت کوهستان، فاصله این رباط تا روستای کنگ با پای پیاده حدود یک ساعت و نیم است.
قبرستان کنگ دیگر جاذبه تاریخی این روستاست که بر روی تپه مشرف به روستا واقع شده است و دارای سنگ قبرهای با ارزشی است. اکثر سنگ قبرها از جنس شیست است و بر روی هر قبر، دو سنگ قبر قلوه ای شکل قرار داده شده است. تاریخ قبرها بیشتر به هجری قمری است و علامت مخصوص هر متوفی به شکلهای گوناگون از جمله شانه و صورت بر روی آنها حک شده است.
از مکان های مهم مذهبی این روستا مزار شیخ عبدالله است که یکی از عرفای این دیار بوده و در سال ۱۲۶۶ ه.ق متولد و به تحصیل علم و دانش در مشهد، قم و عتبات عالیات پرداخت و در کنگ چشم از دنیا فروبست.
روستای کنگ در کنار تمامی جاذبه های فراوان، دارای درختان میوه و داروهای گیاهی است. مهمترین درخت میوه در این روستا درخت گیلاس و آلبالوست و همچنین در ارتفاعات این منطقه گیاهان دارویی نظیر پرسیاووشان، خاکشیر، گل گاوزبان، گیاهان بالشتکی گل سفید و صورتی که به زبان محلی به آن ها “خارکوله” و نوعی گیاه شبیه به گل گلایل که در زبان محلی به آن ها “سرشک” می گویند یافت می شود. رودخانه همیشه پرآب کنگ، درختان سر به فلک کشیده با انواع میوه و آبگیرهای زیبای این منطقه با تابستان های معتدل، گردشگران بسیاری را به سوی خود می خواند. روستای کنگ جزئی از بخش طرقبه است و برای رسیدن به آن باید راه آسفالته طرقبه- نغندر را پشت سر گذاشت.