منطقه باستانی معروف به شهر یری در شمال غربی روستای پیرازمیان در ۳۱ کیلومتری شرق مشگین شهر قرار دارد. جایی در کنار رود قره سو که وسعت آن به ۴۰۰ هکتار می رسد و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه  تشکیل می شود. قدمت قلعه و معبد به ۱۴۵۰ پیش از میلاد و قوشا تپه به ۷ هزاره پیش از میلاد می رسد.

محوطه شهر یری اولین بار در سال ۱۹۷۸ ق .م توسط هیئت چارلز برنی شناسایی و بررسی شد. او معتقد بود که عمر بعضی آثار تا هزاره سوم قبل از میلاد، عصر آهن، سفال خاکستری و نخودی و نارنجی هم می رسد.

عده ای از باستانشناسان قدمت این محوطه را تا ۹ هزار سال هم تخمین می زنند  و معتقدند که سنگ تراشه های از اشکال انسان مربوط به ۷ هزار سال قبل از میلاد مسیح در این منطقه موجود است.

در نزدیکی‌های همین محوطه، سنگ قبرهایی با نقش‌هایی یکنواخت از چهره انسان‌هایی که دهان ندارند دیده می‌شوند که ابعاد آنها از۴۰ سانتیمتر تا۲مترمتغیر است و تعداد تقریبی آنها به بیش از ۱۰۰مورد می‌رسد. در این محوطه می‌توانید یک قلعه وسیع با دیوار دفاعی سنگی از نوع خشکه چین را در کنار محلی برای برگزاری آیین‌های مذهبی و گورهای باستانی متعدد ببینید. تا به حال حدود ۴۵۰ گور در این محل شناسایی شده است که ابعاد کوچکترین آنها ۲در۳ متر و بزرگترین آنها ۲در۸ متر است. علاوه بر این، یک غار باستانی و تپه‌های متعلق به دوره‌های مختلف از دیگر دیدنی‌های این منطقه است.‏‏ اغلب گردشگران و علاقه‌مندان به حوزه باستانشناسی وقتی به محوطه باستانی شهریری وارد می‌شوند با حجمی از آثار و ابنیه‌های تاریخی روبرو هستند که در نوع خود بسیار جالب توجه به نظر می‌رسد. محوطه باستانی و تاریخی شهریری که در سال ۸۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید از جمله آثار و ابنیه‌های تاریخی فاخر اردبیل است که اگر ابعاد تاریخی و باستانی آن مورد توجه قرار گیرد، کاوش‌های متعدد ادامه یابد و مطالعات تاریخی انجام شود بخش بزرگی از تاریخ این منطقه آشکار می‌شود و یک حرکت ماندگار به وجود می‌آید.‏