خشکناب یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان عباس شرقی بخش تیکمه‌داش شهرستان بستان‌آباد واقع شده‌است. روستای خشکناب با توجه به این که زادگاه سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر پارسی‌گوی آذری‌زبان می باشد،   سرمایه عظیمی برای فرهنگ دوستان به شمار می آید.

این روستا به صورت شیب داردر دامنه‌های کوه‌های بزقوش واقع شده‌است و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد می‌باشد. این روستا از سطح دریا ۱۸۱۰ متر ارتفاع دارد. خشکناب، در گذشته یکی از روستاهای آباد منطقه بستان‌آباد در آذربایجان بود که امروزه به یکی از روستاهای کم جمعیت تبدیل شده است. این روستا با قرار داشتن در نزدیکی یکی از شاخه‌های مهم جاده ابریشم (جاده ارتباطی زنجان – تبریز)، از قدمتی طولانی برخوردار است. این روستا دارای حدود ۸ خانوار و جمعیت محدود بر ۲۲ نفر می‌باشد. در ۲۳ کیلومتری شهر تیکمه‌داش، ۳۸ کیلومتری شهرستان بستان‌آباد و ۸۳ کیلومتری تبریز قرار دارد.

این منطقه احیاگر روح لطیف استاد شهریار بوده و دارای پتانسیل بالایی در بخش گردشگری می باشد. بدین منظور خانه ی پدری استاد شهریار و مکتب خانه ای که در آن درس خوانده، قابلیت تبدیل شدن به موزه روستایی را دارد. ولی این روستا نیارمند امکانات رفاهی و بازسازی می باشد.

محمدصادق پورمهدی، معاون عمرانی استاندار آذربایجان شرقی، در جشنواره فرهنگی هنری «یک روز با حیدربابای شهریار» که در روستای خشکناب برگزار شد، گفت: «هر استان و کشور و جامعه ای شناسنامه ای دارد که شخصیت های برجسته فرهنگی و هنری و علمی، هویت و شناسنامه آن جامعه هستند. منطقه آذربایجان نیز شناسنامه و مجموعه عظیمی به نام خشکناب دارد که در آثار استاد شهریار نیز به نظم کشیده شده اما ما از آن غفلت کرده ایم. روستای خشکناب طی برنامه بلندمدت و میان مدت احیا می شود و خانه پدری استاد شهریار نیز بازسازی می شود.»

استاد شهریار در منظومه«حید ربابایه سلام» در خصوص دوران شیرین کودکی و بازیگوشی خود در روستای خشکناب سروده است:

قاری ننه گئجه ناغیل دییه نده ،

(شب هنگام که مادر بزرگ قصه می گفت،)

کولک قالخیب قاپ باجانی دویه نده،

(بوران بر می خاست و در و پنجره خانه را می کوبید،)

قورد کئچی نین شنگیله سین ییه نده،

(هنگامی که گرگ شنگول و منگول ننه بز را می خورد،)

من قاییدیب بیر ده اوشاق اولایدیم!

(ای کاش من می توانستم بر گردم و بار دیگر کودکی شوم !)